Αλήθεια, ξέρουμε τι θέλουμε;

Πολλά μαζεμένα έπεσαν με το που γύρισα. Τακτική γενική συνέλευση, πρώτη προπόνηση και όλα αυτά μαζί με την δήλωση του Χατζηνικολάου πως ο Άρης πάει να μην πέσει.

Ευτυχώς ο κόσμος του Άρη δείχνει πιο ώριμος και προσγειωμένος μετά την περσινή περιπέτεια και δεν θα χλευαστεί ο χαμηλός πήχης που τέθηκε, γιατί απλά είναι η αλήθεια.

Βέβαια όλοι έχουν στο μυαλό τους τον επενδυτή. Όπως έχω ξαναπεί και ξαναγράψει όμως, τον επενδυτή δεν τον διαλέγουμε αλλά μας διαλέγει. Και μέχρι τώρα το ενδιαφέρον είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό. Το "βουνό" του Αβάνογλου ακόμα δεν φάνηκε, οι φίλοι του Κόντη ακόμα τίποτα και ο Τούρκοι μεσίτες μάλλον έπαιξαν για να προκληθεί θέμα εκ του μη όντος.

Στην γενική συνέλευση των 134 ατόμων (η αλήθεια είναι πως ήταν περισσότεροι γιατί εγώ μέτρησα 142), εκτός από τους διοικητικούς κι οικονομικούς απολογισμούς των προηγούμενων διοικήσεων της ΚΜΑ, το κύριο θέμα ήταν το ποσό της ΑΜΚ που θα ανοίξει τις επόμενες μέρες. Θα ήταν ανεπίτρεπτο κι αδιανόητο να ψηφιστεί από λιγότερα από 100 άτομα που είχαν παραμείνει μετά τα μεσάνυχτα όταν και άνοιξε η συζήτηση. Μια πολύ σωστή πρόταση η οποία ευτυχώς πέρασε, ήταν να αναβληθεί η ψηφοφορία για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα κι ευτυχώς μετατέθηκε για την Δευτέρα.

Εδώ προκύπτει ένα άλλο ζήτημα όμως. Οι δύο επιλογές που έχουμε να ψηφίσουμε, ναι μεν είναι και οι δύο για το 51%  των μετοχών (πράγμα πολύ θετικό), αλλά θα αποφασίσουμε αν θέλουμε ο υποψήφιος επενδυτής (που προς το παρόν υπάρχει μόνο στα λόγια δυστυχώς) να ελεγχθεί από την ΚΜΑ ή αν θέλουμε να πάρει την ομάδα χωρίς έλεγχο. Κι εδώ προκύπτουν ερωτήματα τα οποία χωράνε συζήτηση.

1. Είμαστε τόσο σίγουροι πως όποιος κληθεί να ελέγξει τον επενδυτή θα το κάνει με ανιδιοτέλεια χωρίς να σκεφτεί τα προσωπικά του συμφέροντα ή ακόμα και φίλων του; Είναι ικανοί οι άνθρωποι της ΚΜΑ να ελέγξουν κάτι τόσο σημαντικό; Αλλά αν δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς, σε ποιους θα έχουμε; Σε κανέναν λέω εγώ.

2. Είμαστε σίγουροι πως ο οποιοσδήποτε θελήσει να επενδύσει την ομάδα θα δεχτεί έλεγχο από το ΔΣ της ΚΜΑ; Γιατί θα γυρίσει να σου πει, εγώ θα τα βάλω και δεν δέχομαι περαιτέρω έλεγχο εκτός από αυτόν της πολιτείας.

3. Από την άλλη αν δεν ελεγχθούν, μήπως ανοίγουμε την πόρτα στον οποιονδήποτε να κάνει πάρτι στην πλάτη του Άρη; Αλλά τι πάρτι να κάνει κανείς όταν ο Άρης φυτοζωεί έτσι κι αλλιώς;

Νομίζω πως οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα μπορεί να είναι μόνο υποκειμενικές.

Το κύριο ερώτημα είναι το εξής:
Τι Άρη θέλουμε;;;
Κι εδώ είναι που ο αριθμός των απαντήσεων μπορεί να είναι τεράστιος, γιατί ο κάθε ένας από εμάς, θέλει τον Άρη όπως τον έχει ο ίδιος ονειρευτεί...

                                                                           Γιάννης Zoel Τραϊανός