Αυτό δεν είναι ο ΑΡΗΣ

Μετά την λήξη του χθεσινού παιχνιδιού της ομάδος κόντρα στον Ηρακλή Αμπελοκήπων πολλά ακούστηκαν,άλλα τόσα γράφτηκαν και ακόμα περισσότερα ειπώθηκαν,ωστόσο για μια ακόμη φορά δεν είχαμε τίποτα ουσιαστικό παρά μόνο άσκοπες δηλώσεις από όλες τις πλευρές. Η πραγματικότητα όμως είναι πως η ομάδα για άλλο ένα παιχνίδι δεν μπήκε στο γήπεδο και αυτό χωρίς αμφιβολία είναι το πλέον εξοργιστικό, καθώς κανένας δεν κάνει κάτι ούτως ώστε να αλλάξει αυτή η πέρα για πέρα άρρωστη-σάπια κατάσταση που δυστυχώς αν δεν βρεθεί μια δραστική λύση θα διογκώνεται και στο τέλος θα γίνει καθεστώς στην ομάδα μας. Μετά το τέλος και της 4ης αγωνιστικής η ομάδα έχει χάσει πολύτιμο έδαφος,μιας και απόλεσε ήδη πέντε ολόκληρους βαθμούς στην προσπάθεια που κάνει για να επιτευχθεί η γρήγορη επάνοδος στην μεγάλη κατηγορία. Το κακό όμως στην όλη υπόθεση είναι μεγαλύτερο αφού ο ΑΡΗΣ της Ελλάδας ολόκληρης έφτασε στο σημείο να είναι από συγκυρία σε απόσταση μιας νίκης από την πρώτη θέση περιμένοντας να είναι ευνοϊκά τα αποτελέσματα των υπολοίπων.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι σε ένα πρωτάθλημα τοπικού χαρακτήρα η ομάδα δυσκολεύεται να πάρει αυτό που θέλει και πολλές φορές μάλιστα δεν τα καταφέρνει και για αυτό ευθύνονται άπαντες από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο άνθρωπο που στελεχώνει το τεχνικό επιτελείο του τμήματος. Οι κόντρες προσώπων πάνω στο πληγωμένο σώμα του ΑΡΗ καλά κρατούν. αλλά θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν πως αυτά τα παιχνιδάκια δεν αφορούν κανέναν από τους υγιείς Αρειανούς, παρά μόνο αυτούς που αποσκοπούν και ενδιαφέρονται μόνο για λαϊκή κατανάλωση. Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά απίστευτο και δεν μπορώ να το εξηγήσω ο ΑΡΗΣ είναι η μόνη ομάδα στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα στην οποία ότι και αν λαμβάνει χώρα ακούγεται προς τα έξω κι όλα αυτά λίγους μήνες μετά αφότου κάποιοι υποσχέθηκαν πώς θα πασχίσουν ακόμη και με προσωπικό κόστος για να διατρανωθεί το σωματείο. Εχθές ο αντίπαλος προπονητής δήλωσε πως οι επιτυχίες της ομάδας μας στην Ευρώπη δεν θα ξεχαστούν ποτέ και κάποιοι χειρίζονται τα θέματα του συλλόγου με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό. Αντί να προβληματιστούμε για το ότι μόνο οι κίτρινες φανέλες θυμίζουν κάτι από ΑΡΗ εμείς κοιτιόμαστε μεταξύ μας και αναλωνόμαστε σε πραγματικά ανούσια ζητήματα η αναμόχλευση των οποίων μόνο εσωτερικές συγκρούσεις και μαρασμό μπορεί να προκαλέσει.

Καλώς η κακώς η αλήθεια όσο κι αν πονάει και στεναχωρεί είναι αυτή και πρέπει οι πάντες να αλλάξουμε στάση σε ότι αφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Το να μπαίνουμε σε εμείς στην παραφιλολογία της προπονητολογίας είναι άκαιρο και άκυρο αν ο Γαλανός θέλει να διώξει τον προπονητή και ο Α.Σ. δεν του το επιτρέπει είναι δική τους υπόθεση και πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους, εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να απαιτούμε μανιωδώς και καθημερινά την γιγάντωση της ομάδος κι αν αυτό δεν μπορεί να ηχήσει στα αυτιά κάποιων να παραιτηθούν από τις θέσεις τους όμορφα κι απλά για να συνεχίσουμε την ανοδική μας πορεία απερίσπαστοι και χωρίς αποπροσανατολισμούς. Οι χθεσινές αποδοκιμασίες του κόσμου δεν ήταν για μερικούς αλλά για ΟΛΟΥΣ! και χτύπησαν το τρίτο κατά σειρά δυνατό καμπανάκι κινδύνου όποιος φοβάται να αναλάβει το βάρος των ευθυνών είναι λίγος συγκριτικά με την τεράστια εμβέλεια και δυναμική της ομάδας μας.

Η διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των υποχρεώσεων του Κυπέλλου προσφέρεται για ανασύνταξη και περισυλλογή χωρίς αυτό να σημαίνει οτι θα εφησυχάσουμε,καθώς μπορεί να μη μας ενδιαφέρει ο θεσμός μιας ημιεππαγελματικής κατηγορίας, ωστόσο είναι χρέος της ομάδας να παίξει όπως της αρμόζει για να μην γίνει το τεράστιο όνομα της μπαλάκι του τένις.

ΥΓ. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΟΛΟΙ!!!

Δε γίνεται χωρίς σοβαρότητα...

Από την έναρξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου όλοι μέσα στο τεράστιο φάσμα του ΑΡΗ ομάδα, διοίκηση και κόσμος γνώριζαν πώς η αποστολή της Γ εθνικής κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι, καθώς μπορεί ο ένας στόχος να είναι η αποτίναξη της ομάδας από τα βάρη των χρεών, ωστόσο ένας ακόμη στόχος που έχει οριοθετηθεί είναι η άμεση επιστροφή του ποδοσφαιρικού τμήματος εκεί που του αρμόζει να βρίσκεται. Από εκεί και πέρα επειδή εξαιτίας κάποιων προβλημάτων είχα να γράψω αρκετό καιρό θα ήθελα να υπενθυμίσω πώς το συγκεκριμένο μπλογκ από την πρώτη ημέρα δημιουργίας του στόχευε να δίνει το παρόν σε κάθε δύσκολη φάση που θα περνάει ο Σύλλογος και σε κάθε δύσκολο σταυροδρόμι στο οποίο αυτός θα βρίσκεται.

Το καλοκαίρι μετά από δυστυχώς πάρα πολλές φιλολογικές και άσκοπες συζητήσεις, δικαστήρια, μηνύσεις και αγωγές επιλέχθηκε εντέλει και κατά την άποψη μου σωστά η λύση του υποβιβασμού στην ημιεπαγγελματική κατηγορία και κατά την ταπεινή μου άποψη σωστά, μιας και αυτή η λύση φάνταζε πλέον ως μονόδρομος. Η παράταξη Γαλανού όντας η μόνη που άντεξε ή αν θέλετε επέμεινε μέχρι το τέλος ανέλαβε μοιραία και τις τύχες της ομάδας για να την οδηγήσει όπως αυτή κρίνει καλύτερα προς την ανηφόρα. Θυμάμαι τότε μεγάλη μερίδα των οπαδών της ομάδας,συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του εαυτού μου να λέει πώς τώρα τα κουκιά είναι μετρημένα και τα λόγια περιττά δίνοντας πλέον αποκλειστικά βάση μόνο στη στήριξη και την ηθική συμπαράσταση της ομάδος. Με αίσθημα ικανοποίησης βλέπαμε όλοι μια διοίκηση να είναι απλά τυπική στις υποχρεώσεις της και εντάξει ως ένα βαθμό στις υποσχέσεις που είχε δώσει στον κόσμο της ομάδας ο οποίος πάσχιζε για να δει τον ΑΡΗ πρωταγωνιστή.

Περνώντας οι ημέρες φτάσαμε σιγά-σιγά στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο την Καστοριά εκεί οπού η ομάδα έπρεπε να διαχειριστεί μια σειρά πραγμάτων, καθώς εκτός του ότι έπρεπε να εναρμονιστεί άμεσα στα νέα άγνωστα για αυτήν δεδομένα είχε να αντιμετωπίσει και τον χρόνο διότι μετά από όλα αυτά που έλαβαν χώρα στις δικαστικές αίθουσες ο χρόνος προετοιμασίας ακόμα και γνωριμίας της ομάδας μεταξύ της ήταν ελάχιστος. Την ημέρα του αγώνα το μήνυμα της συστράτευσης είχε πλέον δοθεί και ήταν αν μη τι άλλο ηχηρό και σαφές προς πάσα κατεύθυνση. 12.000 κόσμος παραμερίζοντας τις κακουχίες και τα προβλήματα βρέθηκε στο γήπεδο για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση σε παίκτες και προπονητή έτσι ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα προς το αυτονόητο. Η ομάδα έφτασε στη νίκη κι εκεί που όλοι νόμιζαν πώς όλα θα κυλήσουν αρμονικά η φημολογούμενη μέχρι τότε πρόταση από Ισπανούς επενδυτές ήρθε να ταράξει τα έστω και για λίγο ήρεμα νερά της ομάδος. Οι μέρες περνούσαν και η πεποίθηση όλων πώς όλη αυτή η ξαφνική πρεμούρα ανθρώπων από το εξωτερικό για να εμπλακούν στην ομάδα ήταν ένα φιάσκο σταδιακά άρχισε να γίνεται βεβαιότητα, η ομάδα συνέχισε είχαμε την παραίτηση του μέχρι τότε προέδρου του Α.Σ. Χάρη Παπαγεωργίου και η ομάδα συνέχισε να πορεύεται χωρίς αλλαγές.

Η συντριβή από την ομάδα του Καμπανιακού αναμφίβολα σήμανε το πρώτο καμπανάκι και σίγουρα ξύπνησε από ύπνο βαθύ όλους όσους μέχρι τότε πίστευαν πως η συμμετοχή της ομάδας στην Τρίτη εθνική θα μοιάζει με μια μεγάλη πολυήμερη εκδρομή, καθώς τέτοιου είδους σφαλιάρες μόνο να σε προσγειώσουν ανώμαλα στην πραγματικότητα μπορούν και ευτυχώς που όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε νωρίς για να προλάβουν να υπάρξουν άμεσα αντιδράσεις που θα επιφέρουν διοικητική ηρεμία και άμεση αγωνιστική βελτίωση. Μετά το συγκεκριμένο παιχνίδι είχαμε την παραίτηση του προπονητή της ομάδος ο οποίος όμως έπειτα από κάποιες κατευναστικές συζητήσεις παρέμεινε. Ήταν ολοφάνερο πλέον πώς όλα κρέμονται από μια κλωστή και μάλιστα θυμάμαι μερικούς συναρειανούς να ισχυρίζονται πως ακόμα κι αν φύγουν όλοι από την ομάδα η καρέκλες στα γραφεία θα τσακώνονται αναμεταξύ τους. Μετά την νίκη στην Φλώρινα το κλίμα δεν ίσιωσε,ωστόσο επήλθε μια προσωρινή ησυχία για να φτάσουμε με το πέρασμα των ημερών στο προχθεσινό παιχνίδι κόντρα στον Εθνικό Αγιονερίου ένα παιχνίδι που δεν ξέρω τι έκβαση θα είχε αν ο κόσμος δεν ήταν τόσο υπομονετικά πιστός στην ομάδα. Ένας ΑΡΗΣ ασύνδετος χωρίς αρχή, μέση και τέλος να προσπαθεί να κερδίσει με κάποιες προσωπικές ενέργειες και εντέλει να το καταφέρνει με την ψυχή στο στόμα.

Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω μόνο σύμμαχοι της ηρεμίας και της γαλήνης δεν είναι για το λόγο αυτό λοιπόν πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα και αποφάσεις για να μη ξαναγίνουμε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων. Τρέξτε την εκκαθάριση, μην μας βγάζετε την ψυχή, ΦΕΡΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΕΙΤΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΑΡΗ.

ΥΓ. Δεν υπάρχουνε λέξεις για να περιγράψω την συγκίνηση που ένιωσα αντικρίζοντας τον ηλικιωμένο κύριο σκαρφαλωμένο στα κάγκελα της Θύρας 3.