Από την έναρξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου όλοι μέσα στο τεράστιο φάσμα του ΑΡΗ ομάδα, διοίκηση και κόσμος γνώριζαν πώς η αποστολή της Γ εθνικής κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι, καθώς μπορεί ο ένας στόχος να είναι η αποτίναξη της ομάδας από τα βάρη των χρεών, ωστόσο ένας ακόμη στόχος που έχει οριοθετηθεί είναι η άμεση επιστροφή του ποδοσφαιρικού τμήματος εκεί που του αρμόζει να βρίσκεται. Από εκεί και πέρα επειδή εξαιτίας κάποιων προβλημάτων είχα να γράψω αρκετό καιρό θα ήθελα να υπενθυμίσω πώς το συγκεκριμένο μπλογκ από την πρώτη ημέρα δημιουργίας του στόχευε να δίνει το παρόν σε κάθε δύσκολη φάση που θα περνάει ο Σύλλογος και σε κάθε δύσκολο σταυροδρόμι στο οποίο αυτός θα βρίσκεται.
Το καλοκαίρι μετά από δυστυχώς πάρα πολλές φιλολογικές και άσκοπες συζητήσεις, δικαστήρια, μηνύσεις και αγωγές επιλέχθηκε εντέλει και κατά την άποψη μου σωστά η λύση του υποβιβασμού στην ημιεπαγγελματική κατηγορία και κατά την ταπεινή μου άποψη σωστά, μιας και αυτή η λύση φάνταζε πλέον ως μονόδρομος. Η παράταξη Γαλανού όντας η μόνη που άντεξε ή αν θέλετε επέμεινε μέχρι το τέλος ανέλαβε μοιραία και τις τύχες της ομάδας για να την οδηγήσει όπως αυτή κρίνει καλύτερα προς την ανηφόρα. Θυμάμαι τότε μεγάλη μερίδα των οπαδών της ομάδας,συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του εαυτού μου να λέει πώς τώρα τα κουκιά είναι μετρημένα και τα λόγια περιττά δίνοντας πλέον αποκλειστικά βάση μόνο στη στήριξη και την ηθική συμπαράσταση της ομάδος. Με αίσθημα ικανοποίησης βλέπαμε όλοι μια διοίκηση να είναι απλά τυπική στις υποχρεώσεις της και εντάξει ως ένα βαθμό στις υποσχέσεις που είχε δώσει στον κόσμο της ομάδας ο οποίος πάσχιζε για να δει τον ΑΡΗ πρωταγωνιστή.
Περνώντας οι ημέρες φτάσαμε σιγά-σιγά στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο την Καστοριά εκεί οπού η ομάδα έπρεπε να διαχειριστεί μια σειρά πραγμάτων, καθώς εκτός του ότι έπρεπε να εναρμονιστεί άμεσα στα νέα άγνωστα για αυτήν δεδομένα είχε να αντιμετωπίσει και τον χρόνο διότι μετά από όλα αυτά που έλαβαν χώρα στις δικαστικές αίθουσες ο χρόνος προετοιμασίας ακόμα και γνωριμίας της ομάδας μεταξύ της ήταν ελάχιστος. Την ημέρα του αγώνα το μήνυμα της συστράτευσης είχε πλέον δοθεί και ήταν αν μη τι άλλο ηχηρό και σαφές προς πάσα κατεύθυνση. 12.000 κόσμος παραμερίζοντας τις κακουχίες και τα προβλήματα βρέθηκε στο γήπεδο για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση σε παίκτες και προπονητή έτσι ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα προς το αυτονόητο. Η ομάδα έφτασε στη νίκη κι εκεί που όλοι νόμιζαν πώς όλα θα κυλήσουν αρμονικά η φημολογούμενη μέχρι τότε πρόταση από Ισπανούς επενδυτές ήρθε να ταράξει τα έστω και για λίγο ήρεμα νερά της ομάδος. Οι μέρες περνούσαν και η πεποίθηση όλων πώς όλη αυτή η ξαφνική πρεμούρα ανθρώπων από το εξωτερικό για να εμπλακούν στην ομάδα ήταν ένα φιάσκο σταδιακά άρχισε να γίνεται βεβαιότητα, η ομάδα συνέχισε είχαμε την παραίτηση του μέχρι τότε προέδρου του Α.Σ. Χάρη Παπαγεωργίου και η ομάδα συνέχισε να πορεύεται χωρίς αλλαγές.
Η συντριβή από την ομάδα του Καμπανιακού αναμφίβολα σήμανε το πρώτο καμπανάκι και σίγουρα ξύπνησε από ύπνο βαθύ όλους όσους μέχρι τότε πίστευαν πως η συμμετοχή της ομάδας στην Τρίτη εθνική θα μοιάζει με μια μεγάλη πολυήμερη εκδρομή, καθώς τέτοιου είδους σφαλιάρες μόνο να σε προσγειώσουν ανώμαλα στην πραγματικότητα μπορούν και ευτυχώς που όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε νωρίς για να προλάβουν να υπάρξουν άμεσα αντιδράσεις που θα επιφέρουν διοικητική ηρεμία και άμεση αγωνιστική βελτίωση. Μετά το συγκεκριμένο παιχνίδι είχαμε την παραίτηση του προπονητή της ομάδος ο οποίος όμως έπειτα από κάποιες κατευναστικές συζητήσεις παρέμεινε. Ήταν ολοφάνερο πλέον πώς όλα κρέμονται από μια κλωστή και μάλιστα θυμάμαι μερικούς συναρειανούς να ισχυρίζονται πως ακόμα κι αν φύγουν όλοι από την ομάδα η καρέκλες στα γραφεία θα τσακώνονται αναμεταξύ τους. Μετά την νίκη στην Φλώρινα το κλίμα δεν ίσιωσε,ωστόσο επήλθε μια προσωρινή ησυχία για να φτάσουμε με το πέρασμα των ημερών στο προχθεσινό παιχνίδι κόντρα στον Εθνικό Αγιονερίου ένα παιχνίδι που δεν ξέρω τι έκβαση θα είχε αν ο κόσμος δεν ήταν τόσο υπομονετικά πιστός στην ομάδα. Ένας ΑΡΗΣ ασύνδετος χωρίς αρχή, μέση και τέλος να προσπαθεί να κερδίσει με κάποιες προσωπικές ενέργειες και εντέλει να το καταφέρνει με την ψυχή στο στόμα.
Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω μόνο σύμμαχοι της ηρεμίας και της γαλήνης δεν είναι για το λόγο αυτό λοιπόν πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα και αποφάσεις για να μη ξαναγίνουμε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων. Τρέξτε την εκκαθάριση, μην μας βγάζετε την ψυχή, ΦΕΡΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΕΙΤΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΑΡΗ.
ΥΓ. Δεν υπάρχουνε λέξεις για να περιγράψω την συγκίνηση που ένιωσα αντικρίζοντας τον ηλικιωμένο κύριο σκαρφαλωμένο στα κάγκελα της Θύρας 3.
Το καλοκαίρι μετά από δυστυχώς πάρα πολλές φιλολογικές και άσκοπες συζητήσεις, δικαστήρια, μηνύσεις και αγωγές επιλέχθηκε εντέλει και κατά την άποψη μου σωστά η λύση του υποβιβασμού στην ημιεπαγγελματική κατηγορία και κατά την ταπεινή μου άποψη σωστά, μιας και αυτή η λύση φάνταζε πλέον ως μονόδρομος. Η παράταξη Γαλανού όντας η μόνη που άντεξε ή αν θέλετε επέμεινε μέχρι το τέλος ανέλαβε μοιραία και τις τύχες της ομάδας για να την οδηγήσει όπως αυτή κρίνει καλύτερα προς την ανηφόρα. Θυμάμαι τότε μεγάλη μερίδα των οπαδών της ομάδας,συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του εαυτού μου να λέει πώς τώρα τα κουκιά είναι μετρημένα και τα λόγια περιττά δίνοντας πλέον αποκλειστικά βάση μόνο στη στήριξη και την ηθική συμπαράσταση της ομάδος. Με αίσθημα ικανοποίησης βλέπαμε όλοι μια διοίκηση να είναι απλά τυπική στις υποχρεώσεις της και εντάξει ως ένα βαθμό στις υποσχέσεις που είχε δώσει στον κόσμο της ομάδας ο οποίος πάσχιζε για να δει τον ΑΡΗ πρωταγωνιστή.
Περνώντας οι ημέρες φτάσαμε σιγά-σιγά στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο την Καστοριά εκεί οπού η ομάδα έπρεπε να διαχειριστεί μια σειρά πραγμάτων, καθώς εκτός του ότι έπρεπε να εναρμονιστεί άμεσα στα νέα άγνωστα για αυτήν δεδομένα είχε να αντιμετωπίσει και τον χρόνο διότι μετά από όλα αυτά που έλαβαν χώρα στις δικαστικές αίθουσες ο χρόνος προετοιμασίας ακόμα και γνωριμίας της ομάδας μεταξύ της ήταν ελάχιστος. Την ημέρα του αγώνα το μήνυμα της συστράτευσης είχε πλέον δοθεί και ήταν αν μη τι άλλο ηχηρό και σαφές προς πάσα κατεύθυνση. 12.000 κόσμος παραμερίζοντας τις κακουχίες και τα προβλήματα βρέθηκε στο γήπεδο για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση σε παίκτες και προπονητή έτσι ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα προς το αυτονόητο. Η ομάδα έφτασε στη νίκη κι εκεί που όλοι νόμιζαν πώς όλα θα κυλήσουν αρμονικά η φημολογούμενη μέχρι τότε πρόταση από Ισπανούς επενδυτές ήρθε να ταράξει τα έστω και για λίγο ήρεμα νερά της ομάδος. Οι μέρες περνούσαν και η πεποίθηση όλων πώς όλη αυτή η ξαφνική πρεμούρα ανθρώπων από το εξωτερικό για να εμπλακούν στην ομάδα ήταν ένα φιάσκο σταδιακά άρχισε να γίνεται βεβαιότητα, η ομάδα συνέχισε είχαμε την παραίτηση του μέχρι τότε προέδρου του Α.Σ. Χάρη Παπαγεωργίου και η ομάδα συνέχισε να πορεύεται χωρίς αλλαγές.
Η συντριβή από την ομάδα του Καμπανιακού αναμφίβολα σήμανε το πρώτο καμπανάκι και σίγουρα ξύπνησε από ύπνο βαθύ όλους όσους μέχρι τότε πίστευαν πως η συμμετοχή της ομάδας στην Τρίτη εθνική θα μοιάζει με μια μεγάλη πολυήμερη εκδρομή, καθώς τέτοιου είδους σφαλιάρες μόνο να σε προσγειώσουν ανώμαλα στην πραγματικότητα μπορούν και ευτυχώς που όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε νωρίς για να προλάβουν να υπάρξουν άμεσα αντιδράσεις που θα επιφέρουν διοικητική ηρεμία και άμεση αγωνιστική βελτίωση. Μετά το συγκεκριμένο παιχνίδι είχαμε την παραίτηση του προπονητή της ομάδος ο οποίος όμως έπειτα από κάποιες κατευναστικές συζητήσεις παρέμεινε. Ήταν ολοφάνερο πλέον πώς όλα κρέμονται από μια κλωστή και μάλιστα θυμάμαι μερικούς συναρειανούς να ισχυρίζονται πως ακόμα κι αν φύγουν όλοι από την ομάδα η καρέκλες στα γραφεία θα τσακώνονται αναμεταξύ τους. Μετά την νίκη στην Φλώρινα το κλίμα δεν ίσιωσε,ωστόσο επήλθε μια προσωρινή ησυχία για να φτάσουμε με το πέρασμα των ημερών στο προχθεσινό παιχνίδι κόντρα στον Εθνικό Αγιονερίου ένα παιχνίδι που δεν ξέρω τι έκβαση θα είχε αν ο κόσμος δεν ήταν τόσο υπομονετικά πιστός στην ομάδα. Ένας ΑΡΗΣ ασύνδετος χωρίς αρχή, μέση και τέλος να προσπαθεί να κερδίσει με κάποιες προσωπικές ενέργειες και εντέλει να το καταφέρνει με την ψυχή στο στόμα.
Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω μόνο σύμμαχοι της ηρεμίας και της γαλήνης δεν είναι για το λόγο αυτό λοιπόν πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα και αποφάσεις για να μη ξαναγίνουμε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων. Τρέξτε την εκκαθάριση, μην μας βγάζετε την ψυχή, ΦΕΡΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΕΙΤΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΑΡΗ.
ΥΓ. Δεν υπάρχουνε λέξεις για να περιγράψω την συγκίνηση που ένιωσα αντικρίζοντας τον ηλικιωμένο κύριο σκαρφαλωμένο στα κάγκελα της Θύρας 3.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου