Η πίκρα και η κοροϊδία στον Άρη δεν τελειώνουν ποτέ...

Ελάτε, αφήστε τις γαλοπούλες, τα μελομακάρονα και οτιδήποτε άλλο κάνετε, να πούμε καμιά αλήθεια.
Ποιος Γαλανός ρε παιδιά;;;
Ήρθε το παλικάρι με τις αμαξάρες του, την σπιταρόνα του και νομίζαμε τι;;;
Ότι θα βάλει πολλά λεφτά και θα έχει την ομάδα σενιέ πενιέ;;;
Πριν ακουστεί το όνομά του, γιατί μας τον έβγαλαν και οπαδάρα τον κύριο, δεν ξέραμε ότι υπάρχει και τώρα τον ξέρουμε όλοι!!!
Όπως συμβαίνει συχνά στην ομάδα μας, έτσι και τώρα κάναμε διάσημο έναν ανύπαρκτο άνθρωπο που δεν ξέρει να μιλάει, η ορθογραφία του δείχνει ότι λογικά δεν έχει βγάλει δημοτικό και άφησε και μια πιστολιά σε άλλη ομάδα πιο παλιά!
Πράγματα τα οποία οι περισσότεροι τα προσπερνούσαν για το καλό της ομάδας!
Δηλαδή ρε μάγκες τι άλλο θέλαμε για να δούμε ξεκάθαρα πως η ιστορία δεν θα τελειώσει καλά;;;
Μόνο ένας. Μόνο ο Πέρι μας έκανε να σκεφτούμε πως αν δεν ήταν εντάξει ο Γαλανός δεν θα ήταν μαζί του ο αδερφός μας...
Κι εκεί παπά φάγαμε!!!
Γιατί ο Πέρι καλά τα λέει στα λόγια όπως όλοι μας, αλλά στις πράξεις αποδείχτηκε λίγος.
Έλεγα συχνά πως πρέπει να είμαι λίγο πιο συγκρατημένος στην κριτική μου, γιατί είναι όντως διαφορετικά τα δεδομένα και μερικές φορές το πετύχαινα.
Είχα πει πρόσφατα πως μόνο ο χρόνος θα κρίνει αν τα πολλά και μεγάλα λόγια τους θα μετουσιωθούν σε πράξεις.
Κι ο χρόνος απέδειξε ότι έμειναν στα λόγια...
Δεν άντεχα για πολύ και έκανα ερωτήσεις και επισημάνσεις που δεν ήταν "καταπληκτικές" σαν αυτές των διάσημων συναδέλφων...
Θέλετε να δούμε λίγο τι έκαναν τα κιτρινόμαυρα μέσα όλο αυτό τον καιρό;
Είναι γνωστό ότι το καλοκαίρι το ένα site στήριζε Στεφανίδη και το άλλο τον έκραζε.
Μετά, όταν άλλαξε η διοίκηση, το site που έκραζε Στεφανίδη έκανε τρελή αβάντα στον Γαλανό και τα παρουσίαζε όλα τέλεια!!! Γι' αυτό άλλωστε και δεν έβγαιναν άρθρα γεμάτα αποκαλύψεις από αυτούς που τα λένε όλα, αλλά αφού γίνουν και ποτέ την ώρα που γίνονται παρά μόνο όταν έφυγε ο Γαλανός.
Το άλλο site μετά την αποτυχία του καλοκαιριού με την απίστευτη αβάντα του στον αποτυχημένο, το έπαιξε καλύτερα τους τελευταίους μήνες.
Το θέμα είναι πως ο Αρειανός πάλι ενημερωνόταν ανάλογα με τις προτιμήσεις και τα συμφέροντα κάποιων...
Για να μην το τραβήξουμε πολύ όμως, πάμε στο τώρα.
Ο Γαλανός έφυγε.
Δεν τον έδιωξαν, στεναχωρήθηκε ο γλυκούλης γιατί του έκαναν κριτική οι σουπεράδες...
Σώπα ρε μεγάλε, το καλοκαίρι δηλαδή που σε στήριξαν για να φύγει ο Στεφανίδης ήταν καλοί και τώρα είναι κακοί;;;
Τα πράγματα είναι απλά, δεν σε ξέρουμε, σου δίνουμε την ομάδα, αποδεικνύεσαι λίγος, φεύγεις.
Απλούστατα!
Η ηρωική σου έξοδος δεν λειτούργησε και δεν πέσαμε στα γόνατα να σε παρακαλάμε.
Και φτάνουμε πάλι στο σημείο να έρχεται άλλος τυχαίος να θέλει τον Άρη.
Έρχεται ο εστιάτορας από το Αμέρικα να βάλει το χρήμα!
Εσείς είστε πεπεισμένοι ότι έχει την ικανότητα ή το χρήμα για να πάρει τον Άρη;;;
Εγώ προσωπικά καθόλου.
Μάλιστα η κίνησή του να διαρρεύσει και ονόματα μεγάλων ποδοσφαιρικών προσωπικοτήτων από την Γερμανία μου θυμίζει τον άντρα που βγάζει ωραία γκόμενα πρώτο ραντεβού και κάνει τα πάντα να την εντυπωσιάσει.
Δεν λέω ότι είναι λαμόγιο, ούτε πως θα αποτύχει.
Απλά δεν τον ξέρω.
Και ό,τι δεν ξέρω, το αντιμετωπίζω με μεγάλη επιφύλαξη.
Τον Γαλανό για παράδειγμα τον μάθαμε γρήγορα.
Μια βόλτα στην πιάτσα της Θεσσαλονίκης και μαθαίνεις τα πάντα.
Όπως όλα δείχνουν, την ομάδα λογικά θα την πάρει ο Κάλας.
Και ο αδερφός του πιθανότατα θα κατέχει σημαντικό στην ομάδα.
Εύχομαι απλά να μην περιμένει την στραβή του Κάμπος για να τον φάει...
Εγώ θα κάνω το καθήκον μου.
Θα τους ασκώ αυστηρή κριτική.
Κι αν είναι έξυπνοι θα καταλάβουν πως η αυστηρή αλλά καλόπιστη κριτική με γνώμονα ΜΟΝΟ το καλό της ομάδας, σε καλό θα τους βγει.
Ο Άρης μπορεί να αγωνίζεται σε ερασιτεχνική κατηγορία αλλά απαιτείται να διοικείται επαγγελματικά!!!
Ομάδα και προσωπικό πληρωμένοι.
Αγωνιστική άνοδος,
Εκκαθάριση της παλιάς ΠΑΕ το συντομότερο δυνατόν.
Αυτοί είναι οι βασικοί και μοναδικοί στόχοι του Κάλας για να πετύχει σε αυτά που απέτυχε ο Γαλανός.
Τέλος, επειδή δεν ασχολήθηκα καθόλου με το Δ.Σ. του Α.Σ. που μπήκε εκεί μόνο για να βοηθάει τον Γαλανό, καλό είναι να αρχίσει να λειτουργεί σοβαρά, γιατί τα κολλητιλίκια τελείωσαν.
Κι αν δεν μπορούν, ας αφήσουν να μπει κανένας άλλος ο οποίος τουλάχιστον δεν θα είναι αντικαταστατικά στην θέση αυτή.

Δύο ευχές έχω μόνο να κάνω.
Μακάρι να έρθει κάποια στιγμή κάποιος στην ομάδα που δεν θα μας κοροϊδεύει και μακάρι να βγάλουμε από μέσα μας την διχόνοια και τη προσωπολατρεία.
Καλή χρονιά σε όλους!!!


                                                                    Γιάννης Zoel Τραϊανός

                                       

Αυτό δεν είναι ο ΑΡΗΣ

Μετά την λήξη του χθεσινού παιχνιδιού της ομάδος κόντρα στον Ηρακλή Αμπελοκήπων πολλά ακούστηκαν,άλλα τόσα γράφτηκαν και ακόμα περισσότερα ειπώθηκαν,ωστόσο για μια ακόμη φορά δεν είχαμε τίποτα ουσιαστικό παρά μόνο άσκοπες δηλώσεις από όλες τις πλευρές. Η πραγματικότητα όμως είναι πως η ομάδα για άλλο ένα παιχνίδι δεν μπήκε στο γήπεδο και αυτό χωρίς αμφιβολία είναι το πλέον εξοργιστικό, καθώς κανένας δεν κάνει κάτι ούτως ώστε να αλλάξει αυτή η πέρα για πέρα άρρωστη-σάπια κατάσταση που δυστυχώς αν δεν βρεθεί μια δραστική λύση θα διογκώνεται και στο τέλος θα γίνει καθεστώς στην ομάδα μας. Μετά το τέλος και της 4ης αγωνιστικής η ομάδα έχει χάσει πολύτιμο έδαφος,μιας και απόλεσε ήδη πέντε ολόκληρους βαθμούς στην προσπάθεια που κάνει για να επιτευχθεί η γρήγορη επάνοδος στην μεγάλη κατηγορία. Το κακό όμως στην όλη υπόθεση είναι μεγαλύτερο αφού ο ΑΡΗΣ της Ελλάδας ολόκληρης έφτασε στο σημείο να είναι από συγκυρία σε απόσταση μιας νίκης από την πρώτη θέση περιμένοντας να είναι ευνοϊκά τα αποτελέσματα των υπολοίπων.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι σε ένα πρωτάθλημα τοπικού χαρακτήρα η ομάδα δυσκολεύεται να πάρει αυτό που θέλει και πολλές φορές μάλιστα δεν τα καταφέρνει και για αυτό ευθύνονται άπαντες από τον πρόεδρο μέχρι και τον τελευταίο άνθρωπο που στελεχώνει το τεχνικό επιτελείο του τμήματος. Οι κόντρες προσώπων πάνω στο πληγωμένο σώμα του ΑΡΗ καλά κρατούν. αλλά θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν πως αυτά τα παιχνιδάκια δεν αφορούν κανέναν από τους υγιείς Αρειανούς, παρά μόνο αυτούς που αποσκοπούν και ενδιαφέρονται μόνο για λαϊκή κατανάλωση. Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά απίστευτο και δεν μπορώ να το εξηγήσω ο ΑΡΗΣ είναι η μόνη ομάδα στο παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα στην οποία ότι και αν λαμβάνει χώρα ακούγεται προς τα έξω κι όλα αυτά λίγους μήνες μετά αφότου κάποιοι υποσχέθηκαν πώς θα πασχίσουν ακόμη και με προσωπικό κόστος για να διατρανωθεί το σωματείο. Εχθές ο αντίπαλος προπονητής δήλωσε πως οι επιτυχίες της ομάδας μας στην Ευρώπη δεν θα ξεχαστούν ποτέ και κάποιοι χειρίζονται τα θέματα του συλλόγου με πρωτοφανή ερασιτεχνισμό. Αντί να προβληματιστούμε για το ότι μόνο οι κίτρινες φανέλες θυμίζουν κάτι από ΑΡΗ εμείς κοιτιόμαστε μεταξύ μας και αναλωνόμαστε σε πραγματικά ανούσια ζητήματα η αναμόχλευση των οποίων μόνο εσωτερικές συγκρούσεις και μαρασμό μπορεί να προκαλέσει.

Καλώς η κακώς η αλήθεια όσο κι αν πονάει και στεναχωρεί είναι αυτή και πρέπει οι πάντες να αλλάξουμε στάση σε ότι αφορά στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Το να μπαίνουμε σε εμείς στην παραφιλολογία της προπονητολογίας είναι άκαιρο και άκυρο αν ο Γαλανός θέλει να διώξει τον προπονητή και ο Α.Σ. δεν του το επιτρέπει είναι δική τους υπόθεση και πρέπει να τα βρουν μεταξύ τους, εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να απαιτούμε μανιωδώς και καθημερινά την γιγάντωση της ομάδος κι αν αυτό δεν μπορεί να ηχήσει στα αυτιά κάποιων να παραιτηθούν από τις θέσεις τους όμορφα κι απλά για να συνεχίσουμε την ανοδική μας πορεία απερίσπαστοι και χωρίς αποπροσανατολισμούς. Οι χθεσινές αποδοκιμασίες του κόσμου δεν ήταν για μερικούς αλλά για ΟΛΟΥΣ! και χτύπησαν το τρίτο κατά σειρά δυνατό καμπανάκι κινδύνου όποιος φοβάται να αναλάβει το βάρος των ευθυνών είναι λίγος συγκριτικά με την τεράστια εμβέλεια και δυναμική της ομάδας μας.

Η διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των υποχρεώσεων του Κυπέλλου προσφέρεται για ανασύνταξη και περισυλλογή χωρίς αυτό να σημαίνει οτι θα εφησυχάσουμε,καθώς μπορεί να μη μας ενδιαφέρει ο θεσμός μιας ημιεππαγελματικής κατηγορίας, ωστόσο είναι χρέος της ομάδας να παίξει όπως της αρμόζει για να μην γίνει το τεράστιο όνομα της μπαλάκι του τένις.

ΥΓ. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΟΛΟΙ!!!

Δε γίνεται χωρίς σοβαρότητα...

Από την έναρξη της φετινής αγωνιστικής περιόδου όλοι μέσα στο τεράστιο φάσμα του ΑΡΗ ομάδα, διοίκηση και κόσμος γνώριζαν πώς η αποστολή της Γ εθνικής κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι, καθώς μπορεί ο ένας στόχος να είναι η αποτίναξη της ομάδας από τα βάρη των χρεών, ωστόσο ένας ακόμη στόχος που έχει οριοθετηθεί είναι η άμεση επιστροφή του ποδοσφαιρικού τμήματος εκεί που του αρμόζει να βρίσκεται. Από εκεί και πέρα επειδή εξαιτίας κάποιων προβλημάτων είχα να γράψω αρκετό καιρό θα ήθελα να υπενθυμίσω πώς το συγκεκριμένο μπλογκ από την πρώτη ημέρα δημιουργίας του στόχευε να δίνει το παρόν σε κάθε δύσκολη φάση που θα περνάει ο Σύλλογος και σε κάθε δύσκολο σταυροδρόμι στο οποίο αυτός θα βρίσκεται.

Το καλοκαίρι μετά από δυστυχώς πάρα πολλές φιλολογικές και άσκοπες συζητήσεις, δικαστήρια, μηνύσεις και αγωγές επιλέχθηκε εντέλει και κατά την άποψη μου σωστά η λύση του υποβιβασμού στην ημιεπαγγελματική κατηγορία και κατά την ταπεινή μου άποψη σωστά, μιας και αυτή η λύση φάνταζε πλέον ως μονόδρομος. Η παράταξη Γαλανού όντας η μόνη που άντεξε ή αν θέλετε επέμεινε μέχρι το τέλος ανέλαβε μοιραία και τις τύχες της ομάδας για να την οδηγήσει όπως αυτή κρίνει καλύτερα προς την ανηφόρα. Θυμάμαι τότε μεγάλη μερίδα των οπαδών της ομάδας,συμπεριλαμβανομένου πρωτίστως του εαυτού μου να λέει πώς τώρα τα κουκιά είναι μετρημένα και τα λόγια περιττά δίνοντας πλέον αποκλειστικά βάση μόνο στη στήριξη και την ηθική συμπαράσταση της ομάδος. Με αίσθημα ικανοποίησης βλέπαμε όλοι μια διοίκηση να είναι απλά τυπική στις υποχρεώσεις της και εντάξει ως ένα βαθμό στις υποσχέσεις που είχε δώσει στον κόσμο της ομάδας ο οποίος πάσχιζε για να δει τον ΑΡΗ πρωταγωνιστή.

Περνώντας οι ημέρες φτάσαμε σιγά-σιγά στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο την Καστοριά εκεί οπού η ομάδα έπρεπε να διαχειριστεί μια σειρά πραγμάτων, καθώς εκτός του ότι έπρεπε να εναρμονιστεί άμεσα στα νέα άγνωστα για αυτήν δεδομένα είχε να αντιμετωπίσει και τον χρόνο διότι μετά από όλα αυτά που έλαβαν χώρα στις δικαστικές αίθουσες ο χρόνος προετοιμασίας ακόμα και γνωριμίας της ομάδας μεταξύ της ήταν ελάχιστος. Την ημέρα του αγώνα το μήνυμα της συστράτευσης είχε πλέον δοθεί και ήταν αν μη τι άλλο ηχηρό και σαφές προς πάσα κατεύθυνση. 12.000 κόσμος παραμερίζοντας τις κακουχίες και τα προβλήματα βρέθηκε στο γήπεδο για να δώσει την απαιτούμενη ώθηση σε παίκτες και προπονητή έτσι ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα προς το αυτονόητο. Η ομάδα έφτασε στη νίκη κι εκεί που όλοι νόμιζαν πώς όλα θα κυλήσουν αρμονικά η φημολογούμενη μέχρι τότε πρόταση από Ισπανούς επενδυτές ήρθε να ταράξει τα έστω και για λίγο ήρεμα νερά της ομάδος. Οι μέρες περνούσαν και η πεποίθηση όλων πώς όλη αυτή η ξαφνική πρεμούρα ανθρώπων από το εξωτερικό για να εμπλακούν στην ομάδα ήταν ένα φιάσκο σταδιακά άρχισε να γίνεται βεβαιότητα, η ομάδα συνέχισε είχαμε την παραίτηση του μέχρι τότε προέδρου του Α.Σ. Χάρη Παπαγεωργίου και η ομάδα συνέχισε να πορεύεται χωρίς αλλαγές.

Η συντριβή από την ομάδα του Καμπανιακού αναμφίβολα σήμανε το πρώτο καμπανάκι και σίγουρα ξύπνησε από ύπνο βαθύ όλους όσους μέχρι τότε πίστευαν πως η συμμετοχή της ομάδας στην Τρίτη εθνική θα μοιάζει με μια μεγάλη πολυήμερη εκδρομή, καθώς τέτοιου είδους σφαλιάρες μόνο να σε προσγειώσουν ανώμαλα στην πραγματικότητα μπορούν και ευτυχώς που όλο αυτό το μπέρδεμα έγινε νωρίς για να προλάβουν να υπάρξουν άμεσα αντιδράσεις που θα επιφέρουν διοικητική ηρεμία και άμεση αγωνιστική βελτίωση. Μετά το συγκεκριμένο παιχνίδι είχαμε την παραίτηση του προπονητή της ομάδος ο οποίος όμως έπειτα από κάποιες κατευναστικές συζητήσεις παρέμεινε. Ήταν ολοφάνερο πλέον πώς όλα κρέμονται από μια κλωστή και μάλιστα θυμάμαι μερικούς συναρειανούς να ισχυρίζονται πως ακόμα κι αν φύγουν όλοι από την ομάδα η καρέκλες στα γραφεία θα τσακώνονται αναμεταξύ τους. Μετά την νίκη στην Φλώρινα το κλίμα δεν ίσιωσε,ωστόσο επήλθε μια προσωρινή ησυχία για να φτάσουμε με το πέρασμα των ημερών στο προχθεσινό παιχνίδι κόντρα στον Εθνικό Αγιονερίου ένα παιχνίδι που δεν ξέρω τι έκβαση θα είχε αν ο κόσμος δεν ήταν τόσο υπομονετικά πιστός στην ομάδα. Ένας ΑΡΗΣ ασύνδετος χωρίς αρχή, μέση και τέλος να προσπαθεί να κερδίσει με κάποιες προσωπικές ενέργειες και εντέλει να το καταφέρνει με την ψυχή στο στόμα.

Όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω μόνο σύμμαχοι της ηρεμίας και της γαλήνης δεν είναι για το λόγο αυτό λοιπόν πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα και αποφάσεις για να μη ξαναγίνουμε μάρτυρες τραγελαφικών καταστάσεων. Τρέξτε την εκκαθάριση, μην μας βγάζετε την ψυχή, ΦΕΡΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΕΙΤΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΟΥ ΑΡΗ.

ΥΓ. Δεν υπάρχουνε λέξεις για να περιγράψω την συγκίνηση που ένιωσα αντικρίζοντας τον ηλικιωμένο κύριο σκαρφαλωμένο στα κάγκελα της Θύρας 3.

Ο καλός χαρταετός θέλει γερή καλούμπα

Πρώτα από όλα αν είχα ποτέ κάτι να πω σε μορφή κειμένου, αυτό θα γινόταν μόνο μέσω του μπλόγκ του ΣΑΧΙ ΛΙ, για τον λόγο ότι είναι τόσο σπαστικός μπλόγκερ που και νεκρούς ανασταίνει απο τα νεύρα που προκαλεί, και ενόψει της Αρειανής νεκροφάνειας χρησιμοποιώ το σημειολογικόν του πράγματος.
  Βασικά δεν θα γραφα, απλα μιας και τα περισότερα δείχνουν οτι η εβδομάς που μπαίνει θα ναι εβδομάς υπολοίπων, σκέφθηκα να πούμε 2-3 πραγματούδια ετσι δια την ιστορίαν.
   Πριν το ζουμί, ξεκαθαρίζει ο γράφων οτι θα θέσει επιχειρήματα και όχι δική του θέση, διότι είναι απλή και εχει 5 γραμματα που σχηματίζουν την λέξη ΛΕΦΤΑ. Δυστυχώς μου έμεινε μονο αυτή η λεξη σαν άποψη διότι όλα τα άλλα λόγια μου προξένησαν ΧΡΕΗ.
   Παρατηρώ λοιπόν πολλούς αρειανούς που εχουν την αποψη πως ο Στεφανίδης παίζει ακουσίως ή και εκουσίως το παιχνίδι του Σκόρδα. φαντάζομαι οτι αυτό το συμπέραμα βγαίνει απο την αποψη οτι με τον στόχο που έθεσε ο Στεφανίδης για παραμονή στην Β' εθνική και με δικαστικές διαδικασίες ρύθμιση χρεών, εξυπηρετείται προσωπικά και ο Σκόρδας αλλα και όλοι όσοι έχουν περιουσιακή εμπλοκή στο χρέος της εταιρίας Ο ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Δεν αρκεί όμως αυτό για να πει κανείς οτι ο Στεφανίδης παίζει το παιχνίδι του Σκόρδα, για τον απλούστατο λόγο οτι εάν ο νυν πρόεδρος της Π.Α.Ε. πετύχαινε τον στόχο του και ο ΑΡΗΣ παίζοντας στην Β' Εθνική κατάφερνε και να ρυθμίσει χρέη και να καλύψει ρυθμίσεις και να έχει ικανά έσοδα απο χορηγίες και να δημιουργήσει ομάδα ανόδου, αυτό απευθείας θα παγείωνε τον Στεφανίδη στην προεδρία αλλά και στις συνειδήσεις των αρειανών ως τον πρόεδρο που ενώ δεν είχε κανείς να πεί οτι είχε ενεργό ρόλο στις διοικήσεις που προκάλεσαν την τραγωδία, κατάφερε να βγάλει το μπαταρισμένο καράβι απο την ξέρα. Απευθείας το γεγονός αυτό και μόνο θα κατέτασσε τον Σκόρδα ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΘΕΣΗ, μαζι με ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ, ΣΕ ΜΑΥΡΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ. Και φυσικά όταν μιλάμε για τον Λάμπρο Σκόρδα κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο, ακόμα και με τίμημα γι αυτόν της απώλειας της προσωπικής του περιουσίας. Σε καθε καλή ανάλυση ίντριγκας πρέπει πριν να χουμέ κάνει ανάλυση χαρακτήρων. ΥΠΟΨΙΑ επιτυχίας λοιπόν του πλάνου Στεφανίδη, θα ταν παραγοντική ταφόπλακα για τον Σκόρδα, επομένως εξ' αντιδιαστολής ποτέ ο Στεφανίδης δεν έπαιξε το παιχνίδι του Λάμπρου. Μην σκεφθεί κανείς σε όλα αυτα οτι θα μπορούσε κάποιος να κάνει πίσω ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΑΡΗ, διότι το ερμο το καλό του ΑΡΗ, μπήκε στον λαβύρινθο και έπεσε προ πολλού πάνω στον Μινώταυρο.
   Όπως βέβαια πίσω δεν κάνουν, διότι ομοίως τράβηξαν τον μίτο της Αριάδνης απο το καλό του ΑΡΗ προ πολλού και οι λεγόμενοι απο δημοσιογράφους και λοιπούς οσφυοκάμπτες έναντι της ενδεχόμενης οικονομικής δυνατότητας του καθενός, "ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ" ΑΡΕΙΑΝΟΙ, οι οποίοι ναι μεν και σεβαστό είναι οτι βοήθησαν οικονομικά κατα καιρούς τον σύλλογο, πλην όμως με πράξεις ή παραλέιψεις τους αφενός μεν δεν ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΑΝ ΠΟΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΑΠΑΞΕΛΘΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και αφετέρου, έχοντας ως μόνο στόχο την αποδυνάμωση του Σκόρδα, κατάφεραν να τον κάνουν ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΎΟ ΦΟΡΕΣ  ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ 16 ΜΗΝΕΣ. Και φυσικά η πεποίθηση οτι ενδεχομένως κάποιες φιλίες ή εξυπηρετησεις μπορεί να μας κρατάνε παροικούντες και επικυριαρχούντες την Ιερουσαλήμ του ΑΡΗ ακόμα και αν αυτός είναι πεθαμένος. αποτελεί κερκόπορτα για τους ίδιους, διότι πλέον ο κόσμος στο άκουσμα της παραμικρής τους παρέμβασης, στέκεται ομοίως καχύποπτος, όπως και απέναντι στον "μισητο" γιατρό.
   ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟ...
   Επειδή λοιπόν, μάλλον ακριβώς τα παραπάνω συμβαίνουν, ξημερώνει η εβδομάς των παθών ή των υπολοίπων ή και των ασυζητητήτων. Διότι στον κορμό του έργου είχαμε, Πρόεδρο Στεφανίδη, Σκόρδα (δεν θα παψω ποτέ να με θεωρώ τον καλύτερο) και επιφανείς (πείτε μας εν δυνάμει σωτήρες, αλλα οι ραφές στις τσέπες ειναι απο συρματόσχοινο). Τα υπόλοιπα επονται..
   Και τι έπεται;;; ΥΠΟΜΟΝΗ ΘΑ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ... Πρίν ας σκεφθούμε κάτι όλοι μαζί. Έστω οτι ο Στεφανίδης ήθελε με πάθος την Β' εθνική και πήγαινε να μιλήσει για το χρημα με χορηγούς, με τον Ο.Τ.Ε., οποιονδήποτε. Την παραμικρή έρευνα σε ΜΜΕ και διαδίκτυο να έκανε ο κάθε νομικός σύμβουλος μιας εταιρίας, θα ΄ηταν αποτρεπτική, στο να εισηγηθεί στον πελάτη του την υπογραφή συμφωνίας ή τουλαχιστόν την υπογραφή της με μη εξαντλητικούς για τον ΑΡΗ όρους και ποινικές ρήτρες, πραγμα που σημαίνει οτι και συμφωνίες να κλέινονταν λεφτα ίσως να βλέπαμε μετα την πρωτη αγωνιστική στην β' εθνική. Αιτία αυτού είναι η προφανης δυσπιστία και η διασπορά δηλώσεων απο τα στρατόπεδα του απόλυτου αφορισμού (Σκόρδας) και της Γ εθνικής (επιφανείς) και ας λέει όποιος θέλει το αντίθετο. ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΣΟ ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΑΡΗ.
    Βέβαια επειδή στην τελευταία παράγραφο ίσως κάποιο σαϊνι συμπεράνει οτι υποννοεί ο γράφων οτι ο Στεφανίδης δεν βοηθήθηκε και επομένως παίρνει άφεση απο το άρθρο, θα πω οτι βοηθήθηκε όσο λιγοι διατελέσσαντες πρόεδροι εδώ και αρκετό καιρό και δη ως προς την πίστωση χρόνου. Τις αιτίες της διαφαινόμενης αποτυχίας και τα λοιπα σενάρια αυτής, δεν θα τις αναλύσω εδώ, διότι ΑΡΗΣ ΕΙΜΑΣΤΕ, έχουν ακουστεί και θα ακουστούν πολλές σκηνοθεσίες. Το μόνο και εμένα μου αρκεί είναι οτι απευθυνόμενος στον ίδιο σε άλλο χρόνο, τον ρώτησα αν θεωρεί τον εαυτό του ικανό και έτοιμο να διαχειριστεί την ΒΑΒΕΛ που λεγεται ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πορεία των πραγμάτων έδειξε και το ποια θα πρεπε να είναι η απάντηση. Δυστυχώς έπρεπε να επικονωνηθεί στο κόσμο το ΟΛΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ και αντ αυτού επελέγη η σιωπή, με τα αποτελέσματα που ήδη έχουν μπει σε κίνηση.
   Αφού λοιπόν το πρόβλημα ήταν και είναι οτι ο Στεφανίδης δεν μπορεί και σ αυτό συμφωνούσαν οι έτεροι 2 αντίπαλοι ως ανωτέρω, ευρίσκεται πεδίον δόξης λαμπρό για τον Γαλανό, ο οποίος θέλει την Γ' εθνική και την ειδική εκκαθάριση, έχοντας έτοιμο σχέδιο όπως λέει και με εγγύηση ΛΕΚΤΙΚΗ , εισροής χρήματος. Εδώ θα αναρρωτηθεί κανείς οτι και οι επιφανεις Γ θέλουν, οπότε συμφωνούν. Η απάντηση ειναι οτι και στην Γιάλτα ο Ρούζβελτ με τον Στάλιν την κατάρρευση της Γερμανίας ήθελαν, αλλα στο μυαλό τους είχαν διαφορετική οπτική για το ΜΕΤΑ. Επομένως ο Γαλανός παίζει το δικό του ξεχωριστό χαρτί στο τραπέζι, το οποίο θα μπορούσε να περιέχει άσσο στο μανίκι, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, και φοριέται το αμάνικο.
   Και για να μην κουράζω τους τυχόν αναγνώστες, πηγαίνω κατευθείαν στο ζουμί.
   
   ΠΟΤΕΡΟΝ;;; ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ;;;
   Γ' εθνική με Γαλανό ή καποιον - κάποιους με την αυτή γνώμη και ειδική εκκαθάριση, που ενέχει τον κίνδυνο να πρσβληθεί απο την πρώτη κιόλας μέρα της διαδικασίας της, δικαστικά, απο τους έχοντες έννομο προς τούτο συμφέρον Βλ. μετόχους με περιουσιακή εμπλοκή;;;Και με μεχρι την στιγμή που γράφεται το κείμενο καμία ξεκάθαρη οικονομική εικόνα των θιασωτών αυτής της λύσης;;;
   'Η Α.Φ.Μ. που ναι μεν είναι "απαγορευμένη σκέψη", αλλά είναι ακριβώς τόσο υποκριτικό, οπώς η άρνηση του μαρτυρα του ιεχωβα να δεχτεί μετάγγιση αίματος, προκειμένου να μην πεθάνει. Κάλλιο προλαμβάνειν παρά θεραπεύειν δεν λενε;; Επομένως για μην μπουν ποτέ τέτοια διλήμματα ΟΦΕΙΛΑΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ.. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο συζητείται η λύση του Α.Φ.Μ. αδέρφια και μην πιστεύετε οτι είναι μη διαπραγματεύσιμο γιατί ΑΡΗΣ ΕΙΣΑΙ. Γιατί ο ετοιμοθάνατος ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΣΧΗΜΕΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.. 
ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΟΤΙΜΗΤΕΑ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ. 

Ο ΑΡΗΣ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΙΝΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ.
ΑΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ Η ΠΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΥΣΑ ΛΥΣΗ. Αν και ένας άνθρωπος που ευτυχώς δεν έχει βαμμένα τα νομικά του κιτρινόμαυρα εχει πει οτι η Γ' Εθνική ειναι κηνύγι ανεμόμυλων.

    Με την ευχή να μην ξαναζήσει ποτέ ΑΡΕΙΑΝΟΣ αυτά που η μοίρα μας όρισε στον εκατοστό χρόνο της ΑΡΕΙΑΝΑΡΑΣ, ελπίζω να βοηθήσω την σκεψη φίλων και λίγο καχύποπτων φίλων, πλην όμως, όλων ΑΔΕΡΦΩΝ.

                                                                                                                                                                                                 Ηλίας Σταθάς

Ο χρόνος κυλάει και η ομάδα παραμένει αβοήθητη

Όσοι παρακολουθούν τα όσα έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα σε αυτό εδώ το Μπλογκ θα έχουν διαπιστώσει ότι οι αναρτήσεις μου δεν είναι και τόσο συχνές, καθώς όταν δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική εξέλιξη στα δρώμενα της ομάδος θεωρώ τουλάχιστον ανώφελο το να αναμασώ την ίδια τροφή και να γράφω απλά για να ικανοποιήσω την δική μου επιθυμία. Ίσως αυτή η στάση μου να μην βρίσκει σύμφωνους μερικούς συναρειανούς μου, ωστόσο για μένα έτσι έχουν τα πράγματα, αφού δεν παρατηρείται καμία πρόοδος στις εξελίξεις που οπωσδήποτε πρέπει να τρέξουν.

Εδώ και πάρα πολλούς μήνες λοιπόν η ομάδα βρίσκεται στο έλεος του Θεού με τις υποσχέσεις να διαδέχονται η μια την άλλη,ωστόσο όταν η πατάτα καίει δεν βρίσκεται κάποιος ο οποίος να επιθυμεί να την πάρει στα χέρια του. Πρέπει όλοι όσοι εμπλέκονται με τα διοικητικά της Π.Α.Ε. να καταλάβουν ότι με τα ευχολόγια δύσκολα ο ΑΡΗΣ θα καταφέρει να επιστρέψει ξανά εκεί που πραγματικά ανήκει και πώς αν δεν θέλουμε να βιώσουμε τις πλέον εφιαλτικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας πρέπει να γίνει κάτι δραστικό, να βρεθεί μια λύση που θα αποτινάξει μια και καλή τα βάρη από τις πλάτες του κόσμου. Η λύση αυτή φυσικά δεν είναι άλλη πέρα από την έλευση ενός ισχυρού άνδρα ο οποίος θα οδηγήσει και πάλι σε μέρες δόξας και θα επανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της ομάδας. Από εκεί και πέρα για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει πρώτιστα να υπάρχει η θέληση που σιγά-σιγά θα μας οδηγήσει στην υλοποίηση του στόχου, κάτι που όμως μέχρι τώρα δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Γινόμαστε για μια ακόμη φορά μάρτυρες σε μια κακοπαιγμένη σκηνή του παρελθόντος που θέλει τον Σύλλογο έρμαιο των καλοπροαίρετων διαχειριστών και φυλακισμένο μέσα σε νομικά παράθυρα και πλαίσια που θα του δώσουν απλά μια παράταση ζωής για λίγο καιρό ακόμα.

Ο ΑΡΗΣ που ακολουθείται πιστά από έναν αν μη τι άλλο τεράστιο κόσμο, η ομάδα που έχει στο ενεργητικό της μεγάλες και ένδοξες ευρωπαϊκές επιτυχίες έχει μετατραπεί σε κυτίο μηνύσεων και προσωπικών παραπόνων- συμφερόντων και για αυτό το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ευθύνεται ο κόσμος που καθημερινά ζει μέσα στο άγχος και την αγωνία για το μέλλον της ιδέας που έχει μάθει να υπερασπίζεται και να αγαπά από μικρό παιδί. Όλα αυτά που αναφέρω δεν έχουν στόχο ούτε σκοπό να αποθαρρύνουν κάποιον ο οποίος είναι αποφασισμένος να βοηθήσει, σκιαγραφούν όμως την ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια. Είμαι 19 ετών και όχι ακούσει ανθρώπους άνω των 50 χρόνων να μου ζητούν συγνώμη που με μπόλιασαν με τα συστατικά της Αρειανής ιδέας γιατί απλά δεν φαντάζονταν ότι θα τραβήξω και εγώ προσωπικά, αλλά και η γενιά μου τις ίδιες πίκρες. Αυτό το γεγονός και μόνο φτάνει για να με γεμίσει ντροπή, καθώς το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσα ποτέ να εισπράξω είναι να υποστηρίζω αυτήν την ομάδα και αυτή η ευλογία μου έχει δοθεί από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Δεν επιτρέπω λοιπόν σε κανέναν ούτε τώρα ούτε στο μέλλον να με γεμίσει με τύψεις για κάτι που συνειδητά επέλεξα.

Ο ΑΡΗΣ ζει και θα ζήσει για πάντα αν απαλλαγεί από τη μιζέρια, τους χρηματικά ανίσχυρους και τους εμπόρους της ψεύτικης ελπίδας.

ΥΓ. Το συγκεκριμένο Μπλογκ δεν στηρίζει ούτε στήριζε ποτέ κανέναν πέρα από την ίδια την ομάδα αυτό το αναφέρω για να αποφευχθούν τυχόν παρερμηνείες οι παρεξηγήσεις.

Ύπουλα παιχνίδια στις πλάτες του ΆΡΗ

Πέρασε καιρός από την τελευταία φορά που αποφάσισα να γράψω κάτι για την αγαπημένη μας ομάδα και αυτό σημαίνει πολλά. Τους τελευταίους μήνες προτιμούσα να παρακολουθώ από μακρυά τις εξελίξεις περιμένοντας και εγώ όπως όλοι μας άλλωστε να αλλάξει κάτι. Βέβαια ένα παλιό τραγούδι έλεγε πώς όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν και αν κάποιος πιστεύει ότι ο συγκεκριμένος στίχος δεν βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στα θέματα που ταλαιπωρούν και ταλανίζουν τον ΆΡΗ είναι τουλάχιστον αφελής.

Συνελεύσεις επί συνελεύσεων δίχως κανένα απολύτως νόημα, συναντήσεις επί συναντήσεων χωρίς καμία ένδειξη για ένα ευοίωνο μέλλον, ταξίδια στην Αθήνα για συμφωνίες και χορηγίες που ακόμη δεν εμφανίστηκαν αποτυπώνουν επακριβώς αυτά που λαμβάνουν χώρα εντός του συλλόγου το τελευταίο διάστημα. Στη μέση βεβαίως όλων αυτών των γεγονότων υπάρχει μια ομάδα τεράστιας εμβέλειας με ανάλογη ιστορία και ένας Λαός που την ακολουθεί και αγωνιά κάθε μέρα και για το λόγο αυτό είναι τουλάχιστον ΝΤΡΟΠΗ να μην δρομολογούνται οι εξελίξεις με αποτέλεσμα να μας κυριεύουν όλους σκέψεις αβεβαιότητας και αμφιβολίας όχι μόνο για το μέλλον αλλά και την συνέχιση της ιστορίας της ομάδος. Όλο αυτό τον καιρό η αλήθεια είναι πώς σιωπούσα συνειδητά,καθώς δεν υπήρχε κάτι αξιοσημείωτο για να γραφεί ή να ειπωθεί οι ανακυκλώσιμες ειδήσεις που έβγαιναν στο φως με το περιτύλιγμα της εξέλιξης κούρασαν τον κόσμο ο οποίος είναι έτοιμος να τα παρατήσει και να αφήσει ότι αγαπά περισσότερο από τη νηπιακή του ηλικία τον ΑΡΗ Θεσσαλονίκης τον ΑΡΗ ολόκληρης της Ελλάδας. Όλα αυτά ίσως ηχούν στα αυτιά κάποιων ως εμετικοί ρομαντισμοί και στα αυτιά κάποιων άλλων ως χιλιοειπωμένα πράγματα τα οποία δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνονται,ωστόσο για μένα η αλήθεια πάντα κρυβόταν ανάμεσα σε αυτά τα τέσσερα γράμματα και πουθενά αλλού, μιας και έχω μάθει πλέον να μην πιστεύω ότι γράφεται δεξιά και αριστερά και να στηρίζω μόνο την ομάδα που αγαπάω.

Είναι πραγματικά αποτρόπαιο και άθλιο να βλέπεις ανθρώπους που με βάση τα βιώματα τους σου μεταλαμπάδευσαν τι σημαίνει να είσαι ΑΡΗΣ σήμερα λίγο μετά τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής του συλλόγου να σου ζητούν συγνώμη που τραβάς αυτό το μαρτύριο. Είναι αισχρό να σε έχουν αποπροσανατολίσει από το πραγματικό πρόβλημα και να σε κάνουν θέλοντας και μη να ασχολείσαι όπως προανέφερα με συνελεύσεις ψηφοφορίες και λοιπές διαδικασίες που σου σπαταλούν το χρόνο και την φαιά ουσία του μυαλού σου. Από εκεί και πέρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που ο καθένας έχει μια στοιχειώδη αντίληψη,ούτως ώστε να κρίνει τι είναι σωστό και τι λάθος τι πρέπει να γίνει και τι δεν πρέπει. Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά πως δεν προσπαθώ να επηρεάσω κανέναν το μόνο που κάνω είναι να καταθέτω τα προσωπικά μου πιστεύω μέσα σε έναν ΑΡΗ ο οποίος βάλλεται συνεχώς από μερικούς οι οποίοι προσπαθούν να μετατρέψουν την άποψη τους σε κάτι δεδομένο που είναι απαραίτητο να το ενστερνιστεί ο κάθε Αρειανός.

Ας ενεργήσουμε όλοι με βάση τα θέλω της ψυχής μας και την προσωπική μας βούληση, καθώς αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι αν αφήσουμε το μυαλό μας έρμαιο στις απόψεις των γύρω μας η συνείδηση αποκτά δεσμευτικό χαρακτήρα!

ΥΓ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΟΛΟ ΑΡΗΣ!

Ευθυνοφοβία και λιγοψυχία δεν ταιριάζουν σε αυτούς που διοικούν.

Μετά από πολύ καιρό, γράφω και πάλι στο blog.
Μετά από καιρό που τελικά έγιναν πράξη όσα φοβόμασταν κι όσα βλέπαμε να έρχονται.
Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι και δεν το κάναμε;
Όχι. Κανόνισαν τα λαμόγια να ξεπαστρέψουν την ομάδα ηθελημένα ή άθελά τους.
Αυτά όμως τα έχουμε πει εκατό φορές.
Τώρα τι κάνουμε;;;
Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Με τον Στεφανίδη πρόεδρο της ΠΑΕ, ο οποίος θέλει να βρει λεφτά από παράγοντες κι "επιφανείς" Αρειανούς (ανέκδοτο είναι αυτό;;;) και να κάνει διακανονισμούς για να αποφύγουμε την Γ' εθνική.
Αν δεν του κάτσει, να δει αν ενδιαφέρεται κανένας να πάρει την ομάδα μέσω του 106 για το οποίο κανένας δεν να μας έχει πει ξεκάθαρα τι ισχύει.
Επίσης ακούγονται κι άλλα πολλά.
Ακούστηκε ότι οι Σκόρδας, Ματθαίου, Ζαμπέτας ψάχνουν χορηγούς και χρηματοδότες για να μην πάμε Γ'.
Ακούστηκε και πάλι η αγορά ΑΦΜ άλλης ομάδας.
Ακούγεται πολύ έντονα όμως ότι η Γ' εθνική δεν είναι λύση.
Και ποιος θα αποφασίσει για αυτά;;;
Το νέο ΔΣ της ΚΜΑ με τους παραιτημένους;;;
Ή θα μας βάλουν πάλι στην διαδικασία να αποφασίσουμε εμείς για να μην έχουν αυτοί ευθύνες;;;
Τόσο καιρό έλεγα πως αν δεν μπορούν να αποφασίσουν αυτοί για την επόμενη μέρα του Άρη μας, ας στήσουμε κάλπες να μιλήσει ο λαός.
Αλλά όσο περνάει ο καιρός αλλάζω γνώμη.
Σκεπτόμενος λοιπόν λίγο πιο πονηρά, προτείνω πλέον το εξής.
Δεν θέλω να ξαναβάλετε κανέναν αδερφό μου στην θέση που εσείς θέλετε επειδή είστε λίγοι κι ανάξιοι να πάρετε αποφάσεις σημαντικές.
Να τα βάλετε κάτω εσείς οι ειδικοί, όσοι βάλατε τα ονοματάκια σας στα ψηφοδέλτια, σας πήραν συνεντεύξεις, σας έμαθε ο κόσμος και γενικά γίνατε κάποιοι και να πάρετε εσείς την απόφαση.
Απαιτώ η όποια απόφαση για το αύριο του Άρη να έχει ονοματεπώνυμο ώστε να έχουν την ευθύνη πρόσωπα κι όχι θεσμοί.
Βαρέθηκα να ψηφίζω για πράγματα που δεν ξέρω.
Σιχάθηκα να μου παρουσιάζουν τα νομικά, τα οικονομικά, τα λογιστικά και γενικά όλα τα θέματα του Άρη μας ανάλογα με το τι τους συμφέρει και πάντα με γνώμονα τις φιλίες τους.
Θέλετε ξανά 99 και στην Β';;;
Θέλετε 106 στην Β';;;
Θέλετε Γ';;;
Θέλετε ΑΦΜ άλλης ομάδας;;;
Θέλετε να μπουν στον Άρη λεφτά από Χαλκιδικιώτικο χρυσάφι;;;
Θέλετε να δώσετε την ομάδα σε κάποιον;;;
Θέλετε να αφήσετε τον Άρη να διασύρεται καθημερινά για να την γλυτώσουν 3 οικογένειες;;;;
Κάντε ότι σκατά θέλετε.
Έτσι κι αλλιώς, τον Άρη τον φέρανε στα μέτρα τους για να υπάρχουν και να κερδίζουν οι ανύπαρκτοι.
Θέλετε να πατήσετε στην κατάντια για να συνεχίστε να είστε εκεί που είστε ή θέλετε να δώσετε μια οριστική λύση στα προβλήματα;;;
Πάρτε την ευθύνη ΤΩΡΑ!
Και σκεφτείτε πως δεν έχετε να φοβηθείτε κανέναν.
Απλά θα λέτε στα παιδιά και στα εγγόνια σας πως τότε που ο Άρης είχε μια ευκαιρία να καθαρίσει, εγώ έκανα τούτο.
Κανένας από εμάς δεν θα σας κρίνει πιο αυστηρά από την ίδια την ιστορία.
Κι όμως έλεγαν και κάτι σοφοί τύποι που έζησαν στα χώματα που έτυχε να γεννηθούμε...
Ουχ ο τόπος τον άνδρα, αλλ' ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.
Κανένας σας δεν θα κριθεί πιο ήπια επειδή είστε Αρειανοί.
Όλοι μας κρινόμαστε από τις πράξεις μας.
Το κρίμα, το χρήμα και η επόμενη μέρα λοιπόν, στον λαιμό σας.


                                                                           Γιάννης Zoel Τραϊανός

Πάσχα 2014

Ο YellowTripΑΡΗΣ εύχεται σε όλο τον κόσμο του ΑΡΗ καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα, καθώς και υπομονή για τα δύσκολα χρόνια που μας περιμένουν. Εύχομαι επίσης οι φετινές άγιες μέρες να σηματοδοτήσουν την έξοδο της ομάδας μας από αυτόν το γολγοθά που βιώνει. Μετά τις γιορτές θέλω να πιστεύω πώς θα έχουμε να σχολιάσουμε αρκετά.

ΥΓ. Να περάσετε όσο καλύτερα γίνεται και να αγαπάτε τον ΑΡΗ μας καθημερινά όλο και πιο πολύ.

Από εμάς εξαρτάται...

Από σήμερα και τυπικά μετά την απόφαση του δικαστηρίου η διοίκηση Σκόρδα αποτελεί παρελθόν και αυτό είναι κάτι που περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου του ΑΡΗ, αφού το καράβι όδευε ολοταχώς και στο οικονομικό σκέλος προς τον βράχο. Από εδώ και πέρα όμως πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί από ποτέ, μιας και ασφαλώς η δικαστική απόφαση σηματοδότησε μια θετική εξέλιξη,τα προβλήματα όμως που ταλάνιζαν την ομάδα είναι αδύνατον να εξανεμιστούν και να πάψουν να πληγώνουν τον σύλλογο εν μια νυκτί. Με την παραπάνω αναφορά θέλω να τονιστεί και να γίνει σαφές προς όλους ότι η απομάκρυνση της διοίκησης Σκόρδα μπορεί να σημαίνει τα πάντα και αυτό πραγματικά το εύχομαι ολόψυχα, μπορεί όμως να μη σημαίνει και τίποτα αν δεν πάρουν κάποια πράγματα το δρόμο που πρέπει.

Τώρα νομίζω πώς το παιχνίδι έχει περάσει στα δικά μας χέρια,καθώς από την αντιμετώπιση μας και από την οπτική γωνία που από εδώ και στο εξής θα βλέπουμε τα πράγματα θα εξαρτηθούν πάρα πολλά για να μην πω τα πάντα και χαρακτηριστώ ως υπερβολικός. Τώρα δε χρειάζονται ούτε αφορισμοί και διαφωνίες αλλά από την άλλη μεριά απαγορεύεται δια ροπάλου και να εφησυχάσουμε διότι αυτού του είδους η νοοτροπία έφερε την ομάδα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα,ένα στάδιο πριν την απόλυτη διάλυση. Πρέπει να είμαστε όλοι διαρκώς και επί μονίμου βάσεως σε εγρήγορση έχοντας προπάντων τα αυτιά και τα μάτια μας ανοιχτά ούτως ώστε να μην αφήσουμε τίποτα να πέσει κάτω χωρίς να το κρίνουμε είτε θετικά, είτε αρνητικά. Η ζωή μέχρι τώρα με έχει διδάξει ένα πράγμα ότι σωστός και ορθός άνθρωπος χαρακτηρίζεται αυτός που οι πράξεις και οι ενέργειες του διέπονται από την αίσθηση του μέτρου που κατά την άποψη μου είναι ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά που οφείλει να έχει ο άνθρωπος στο εσωτερικό των πτυχών της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του.

Δεν πρέπει σε καμία των περιπτώσεων να χαθεί η μπάλα διότι σε τελική ανάλυση όπως έχουμε τονίσει άπειρες φορές όλα τώρα ξεκινάνε. Όλοι στο πλευρό της ομάδας με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος και όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα,καθώς εάν εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να είμαστε όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους χωρίς εμείς να χρειαστεί να κάνουμε κάτι παραπάνω. Η κατάσταση του σήμερα είναι πιο δύσκολη από ποτέ και αυτό νομίζω είναι ορατό σε οποιονδήποτε αγαπά, τιμά και σέβεται αυτήν την ομάδα και για το λόγο αυτό έχουμε χρέος απέναντι στις επόμενες γενιές να οικοδομήσουμε έναν ΑΡΗ αντάξιο της ίδιας του της εμβέλειας, καθώς και της ιστορίας του. Βέβαια για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο σε καμία των περιπτώσεων δεν αρκεί μόνο η δική μας αρωγή και στήριξη, μιας και βιώνουμε μια περίοδο που είναι απαραίτητη η εισροή ρευστού, κεφαλαίου και τα πάντα κινούνται εν γένει γύρω από το χρώμα του χρήματος. Καλούμαστε λοιπόν εκτός όλων των άλλων να δημιουργήσουμε σαν ομάδα πρώτιστα και δευτερευόντως σαν κόσμος ένα πρόσφορο έδαφος για την έλευση ενός ανθρώπου με όραμα.

Όλα αυτά μπορεί να είναι χιλιοειπωμένα δεν παύουν όμως να είναι τα απαραίτητα συστατικά για μια ομάδα έτσι όπως ο κάθε Αρειανός την ονειρεύεται. Φυσικά η απόσταση από την θεωρία στην πράξη είναι τεράστια και είναι γνωστό πώς στους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που μας έχει αφήσει ως προίκα η κρίση ο κόσμος αδυνατεί να κάνει τα πάντα μόνος του και αυτό που επιθυμεί είναι τα ανεδαφικά λόγια και οι σκέψεις να δώσουν επιτέλους τη θέση τους στις πράξεις.

Χρέος ΟΛΩΝ η Ανάσταση του ΑΡΗ

Μπορεί η εβδομάδα των παθών να ξεκίνησε σήμερα για όλους εμάς, καθώς έχουμε μπει και τυπικά στην Μ. εβδομάδα για τους πιστούς του ορθόδοξου δόγματος, ωστόσο για την ομάδα μας οι αντίστοιχες μέρες των παθών ξεκίνησαν πολύ νωρίτερα και το δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι ότι κανείς από εμάς δεν γνωρίζει το πότε θα απεμπλακούμε από αυτό το μαρτύριο, το σίγουρο πάντως είναι ότι ακόμη έχουμε πάρα πολύ δρόμο να διανύσουμε όσο σκληρό και αν ηχεί αυτό στα αυτιά κάποιων.

Αποφάσισα μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα να μην γράψω γιατί έκρινα πως δεν θα είχε κανένα απολύτως νόημα κάτι τέτοιο, μιας και οι πραγματικά δύσκολες καταστάσεις τώρα ξεκινούν. Το δεδομένο είναι ότι η ομάδα υποβιβάστηκε,αυτό όμως που πρέπει να καίει όλους είναι τι θα γίνει από εδώ και στο εξής, καθώς όπως ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο μου όλοι προτείνουν λύσεις, λύση όμως ουσιαστικά δεν προτείνεται από πουθενά και από κανέναν. Αυτό το οποίο θεωρώ εγώ απαραίτητο είναι να μην βάλουν κάποιοι ετσιθελικά τον κόσμο στη διαδικασία να σκεφτεί πάλι ο ίδιος για το πώς θα σωθεί η ομάδα αυτή η τακτική πρέπει κάποτε να λάβει τέλος και το πρόβλημα να βρει τη λύση του από μέσα. Αν ρωτάτε την προσωπική μου γνώμη για τους ανθρώπους που έχουν στα χέρια τους αυτή τη στιγμή τις τύχες του ΑΡΗ θα σας απαντήσω πολύ απλά πλην όμως ξεκάθαρα πως δεν τους έχω καμία εμπιστοσύνη διότι απέδειξαν και σε παρελθοντικούς χρόνους,αλλά και τώρα πως δεν είναι ικανοί να τα καταφέρουν. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι με βάση τα όσα ανέφερα πριν ως αφετηρία πρέπει να έχουμε το διοικητικό κομμάτι, μιας και είναι ένας αν μη τι άλλο νευραλγικός τομέας για το μέλλον μιας Π.Α.Ε.,πόσο μάλλον όταν η συγκεκριμένη εταιρεία φέρει το όνομα του ΑΡΗ το οποίο ζυγίζει από μόνο του 100 τόνους.

Ποιος θα δώσει την πολύτιμη λύση; αυτό ομολογουμένως παραμένει ένα αναπάντητο ερώτημα και παράλληλα ένας γρίφος για δυνατούς λύτες, πάντως προσωπικά δεν μπορώ να δεχτώ ότι μια ομάδα με τόσο κόσμο θα συνεχίσει να είναι απροστάτευτη και να μπάζει από όλες τις μεριές αυτό πρέπει να πάψει να συμβαίνει κάποτε γιατί ντροπιάζει όχι μόνο την ίδια την ομάδα, αλλά και τους ανθρώπους του παρελθόντος που συνέβαλαν τα μέγιστα για να αποκτήσει το brand name που όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους κατέχει μέχρι και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι τίποτα δεν τελείωσε, αντίθετα τώρα αρχίζουν όλα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να ενσαρκωθεί στο πετσί και του τελευταίου Αρειανού αυτού του πλανήτη.

Κλείνοντας θα ήθελα να απευθύνω ένα τεράστιο μπράβο σε όλους όσους στάθηκαν στο πλευρό της ομάδος και φυσικά δεν εννοώ κανέναν άλλον εκτός από τον ίδιο τον κόσμο της ο οποίος απέδειξε περίτρανα ότι δεν υπολογίζει τίποτα και τερμάτισε τη χρονιά με τον καλύτερο τρόπο όντας στην τέταρτη θέση κοπής εισιτηρίων στο πρωτάθλημα και αυτό από μόνο του από όπου και να το δει κανείς σημαίνει και λέει πάρα πολλά, μιας και στέλνει ένα σαφέστατο μήνυμα σε ότι έχει να κάνει με το μέλλον αυτής της ομάδος. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι σε αυτά τα δύσκολα χρόνια η ομάδα παραγοντικά  μπορεί να είναι γυμνή, ωστόσο πληθυσμιακά και οπαδικά ο ΑΡΗΣ δε θα είναι ποτέ μόνος του με ότι προεκτάσεις μπορεί να έχει αυτό.

Πάντα έχει λόγο η σιωπή...

Όλα αυτά που συμβαίνουν στις τάξεις του ΆΡΗ κάθε άλλο παρά φυσιολογικά μπορούν να χαρακτηριστούν. Βέβαια αυτό δε μου προκαλεί και ιδιαίτερη εντύπωση μιας και πάντοτε μέσα σε αυτή την ομάδα λάμβαναν χώρα καταστάσεις άσχημες και μυστήριες που άλλοτε άγγιζαν και άλλοτε ξεπερνούσαν τα όρια της παράνοιας. Τον περασμένο Μάη λοιπόν δύο παρατάξεις έθεταν υποψηφιότητα δύο παρατάξεις για να αναλάβουν τις τύχες του ΆΡΗ ο οποίος μόλις είχε βγει ζωντανός από μια χρονιά γεμάτη μαρτύρια και δυσκολίες,όμως το χαμόγελο υπήρχε στα πρόσωπα όλων γιατί ο λαός ΄έσωσε την ομάδα επειδή απλά αυτό έπρεπε να γίνει.

Κάτι ανάλογο περιμέναμε όλοι μας και φέτος, καθώς ο νόμος της ζωής λέει πως όταν κάνεις κάτι μια φορά τότε άνετα μπορείς να το ξανακάνεις δεν είχαμε πλέον καμία δικαιολογία μετά το περσινό μας πάθημα που ωστόσο δεν έγινε μάθημα. Τώρα λοιπόν αυτοί που καλούνταν να αποφασίσουν ήμασταν εμείς οι ίδιοι και κανένας άλλος διότι φαινόταν να ξέρουμε πλέον το δρόμο προς την επιβίωση. Εγώ προσωπικά δεν είχα σκοπό να ψηφίσω καμία από τις δύο παρατάξεις μάλιστα θυμάμαι έλεγα τότε ότι αν υπήρχε μια τρίτη σοβαρή και αξιοπρεπής παράταξη θα εμπιστευόμουν εκείνη. Όταν τελικά αποφάσισα να μετάσχω στη διαδικασία της ψηφοφορίας το κριτήριο μου ήτανε να μην ξανά στηρίξω ποτέ έναν άνθρωπο που έχω ζήσει και λίγο-πολύ ξέρω όπως και όλοι μας τα εγωιστικά του αισθήματα και την αυταρχική συμπεριφορά που διέπει τον χαρακτήρα του. Το επόμενο πρωί ξύπνησα με την αίσθηση ότι έπραξα το σωστό κάτι που όμως δεν ίσχυε και αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω δεν θα πήγαινα να ψηφίσω.

Τα λάθη άρχισαν να φαίνονται με την πάροδο του χρόνου όλο και πιο ξεκάθαρα, το καράβι βυθιζόταν με μαθηματική ακρίβεια και σαν να μην έφταναν όλα αυτά εμφανίστηκαν και οι προσφυγές των ξένων παικτών που ειδικά φέτος δε θα μπορούσαμε να σταθούμε με αξιοπρέπεια χωρίς αυτούς. Οι υποσχέσεις του Κ. Ηλιάδη αποδείχθηκε ότι ήταν στάχτη στα μάτια ενός ήδη πικραμένου κόσμου. Όλα αυτά οδήγησαν κάπου στο Δεκέμβρη μέσα από μα Γ.Σ. των λίγων στην ανατροπή του διοικητικού σκηνικού και την έλευση δια ανατάσεως της χειρός του Κ. Σκόρδα. Η δυσπιστία μεγάλη ο φόβος ακόμη μεγαλύτερος όλοι γνωρίζαμε ότι κάποια αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του θα δρούσαν αρνητικά και προς την ομάδα γιατί όλο αυτό που ζούσαμε μέχρι το 2009 αποτελούσε ξεκάθαρο δείγμα για το τι θα ακολουθούσε. Στο εναρκτήριο παιχνίδι του δευτέρου γύρου κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης η ομάδα βρισκόταν τρεις βαθμούς κάτω από αυτόν που παρέμενε στην κατηγορία και αντί αυτή η διαφορά να εξανεμιστεί, αντιθέτως αύξανε συν το χρόνω όλο και περισσότερο. Η πίκρα μεγάλη, ο διχασμός επήλθε ξανά, η θέση των οργανωμένων ήταν ξεκάθαρη και κατά την άποψη μου δικαιολογημένη. Κάθε Κυριακή μπροστά μας το ίδιο έργο και φτάσαμε σιγά-σιγά στο σήμερα που η ομάδα έχει χάσει και μαθηματικά τις ελπίδες της για παραμονή και αυτό αναμφίβολα είναι αποτέλεσμα μιας κακής ανακύκλωσης που μας έχει σκοτώσει. Την λύση για την επόμενη μέρα την ξέρουν όλοι, αλλά στο βάθος δεν την ξέρει κανείς πιάσαμε πάτο και το χειρότερο είναι ότι το βαρέλι αυτό δεν περιορίζεται στο αγωνιστικό σκέλος,αλλά ξεκινά από την νοοτροπία μας την ίδια και τη στάση μας απέναντι στον ίδιο τον σύλλογο που μας φτύνει καθημερινά στα μούτρα. Όλοι κατόπιν εορτής θυμήθηκαν ότι έχουμε πρόβλημα αγνοούν όμως το ότι το πραγματικό πρόβλημα είναι οι στάση μας απέναντι σε αυτό.

Επειδή κατά καιρούς λαμβάνω κάποια μηνύματα σχετικά με το μέλλον του Blog δηλώνω ξεκάθαρα ότι όσο είμαι δυνατός αυτή η προσπάθεια θα συνεχιστεί με κάθε κόστος οι λόγοι της πολύμηνης αποχής μου από τα πράγματα ήταν άλλοι...

Σχέδιο για την επόμενη μέρα υπάρχει;;;

Καταρχάς δηλώνω αναρμόδιος και μη σωστά καταρτισμένος για να φτιάξω ένα πλάνο βιωσιμότητας για την επόμενη μέρα. Ακόμα και ανίκανος αν θέλετε, μιας και η ειδικότητά μου είναι το marketing.
Σαν οπαδός έχω απαιτήσεις, σαν marketeer έχω ιδέες, αλλά για μια ολοκληρωμένη λύση χρειάζονται γνώσεις τις οποίες δεν έχω. Άρα δεν έχω να προτείνω κάτι ουσιαστικό.
Παρόλα αυτά όμως μπορώ να δώσω μια κατεύθυνση χωρίς να το παίζω ειδικός.

Προσωπικά θεωρώ πως ο Άρης δεν έχει μέλλον στην superleague. H βαθμολογία λέει την αλήθεια και η εικόνα της ομάδας αποδεικνύει πως το μοιραίο δεν μπορεί να αποφευχθεί. Μαζί με όλα αυτά, συνυπολογίζουμε την ανικανότητα των κιτρινόμαυρων παραγόντων και την αγάπη για τις "καρέκλες".
Όλα τα παραπάνω μας αναγκάζουν να σκεφτούμε την επόμενη μέρα και καταδεικνύουν την αναγκαιότητα για ένα πλάνο σχεδιασμένο για το χειρότερο σενάριο.

Τα πρόσωπα που θα ασχοληθούν πρέπει να έχουν εξειδίκευση και συγκεκριμένες γνώσεις. Χρειάζεται τουλάχιστον ένας οικονομολόγος ο οποίος θα εξειδικεύεται σε προβληματικές εταιρίες.
Είναι απαραίτητος ένας έμπειρος δικηγόρος ο οποίος θα χειριστεί με σοβαρότητα και ακρίβεια όλες τις υποθέσεις. Όσον αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα είμαι της άποψης πως κάποιος με γνώσεις του ευρωπαϊκού τρόπου λειτουργίας θα είναι πολύ πιο χρήσιμος από οποιονδήποτε παρουσιάζεται ως γνώστης της Ελληνικής πραγματικότητας. Φυσικά όλοι οι παραπάνω πρέπει να κατευθύνονται συντονισμένα από έναν "τεχνοκράτη" manager o οποίος θα εξειδικεύεται στην διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και στην επίτευξη στόχων υπό πίεση. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Πρέπει κανένας τους να μην έχει εμπλακεί στο παρελθόν με τον Άρη και είναι υποχρεωτικό να μην έχουν κανενός είδους σχέσεις με θεσμικούς η μη παράγοντες του παρελθόντος. Θα είναι όλοι έμμισθοι και η θητεία τους πρέπει να έχει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και στόχους. Όσον αφορά το ποιος θα θέσει τους στόχους αυτούς, υπάρχουν εταιρίες οι οποίες εξειδικεύονται σε αυτό το κομμάτι και έναντι αμοιβής μπορούν να δημιουργήσουν μια έκθεση η οποία θα περιέχει τα προβλήματα της εταιρίας.

Αν πραγματικά θέλουμε να δούμε τον Άρη και πάλι να πρωταγωνιστεί ή τουλάχιστον να παρουσιάζει μια εικόνα υγιούς εταιρίας πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για αλλαγές οι οποίες ίσως μας φανούν πρωτόγνωρες, περίεργες ή ακόμα κι ανήθικες. Οι εταιρίες δεν εξυγιαίνονται με τον σταυρό στο χέρι. Η υπομονή κι επιμονή είναι είναι έννοιες που θα πρέπει να γίνουν πράξη από όλους μας, μιας και τίποτα δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Ο κόσμος της ομάδας θα χρειαστεί να βοηθήσει οικονομικά σε ένα τέτοιο πλάνο αλλά δεν πρέπει να είναι ο κύριος χρηματοδότης του όλου εγχειρήματος. Δεν γίνεται να ζητήσεις από τους απλούς οπαδούς να δώσουν λεφτά τα οποία δεν έχουν ή δεν τους περισσεύουν, αλλά μπορείς να βασιστείς στην βοήθειά τους εφόσον δουν εμπράκτως μια αξιόλογη προσπάθεια.

Τα παραπάνω αποτελούν έναν κεντρικό άξονα ιδεών που μπορεί να μετουσιωθεί σε ένα πολύ ελπιδοφόρο πλάνο εξυγίανσης, ίσως και ανάπτυξης αργότερα. Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμόμαστε το παρελθόν και τα λάθη τα οποία μας έφτασαν ως εδώ ώστε να τα αποφύγουμε στο μέλλον. Τουλάχιστον αν είναι να γίνουν λάθη, να είναι καινούρια τα οποία θα αποτελέσουν την εμπειρία των επόμενων γενιών. Ακόμα κι αν δεν πετύχει στο ακέραιο το σχέδιο αυτό, θα έχει δημιουργήσει μια εικόνα σοβαρής προσπάθειας η οποία ίσως αποτελέσει πόλο έλξης για κάποιον επενδυτή.

Τέλος, για να ξεκινήσουν και να έχουν πιθανότητες να πετύχουν όλα τα παραπάνω, πρέπει να αλλάξουν οι θεσμικές δομές που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον σύλλογο. Ο ερασιτέχνης Άρης πρέπει να αποφασίζει μόνο για τα τμήματα τα οποία παραδοσιακά ανήκουν σε αυτόν και σε περίπτωση που ο ποδοσφαιρικός Άρης αποφασίσει να πτωχεύσει και να παίξει στην χαμηλότερη κατηγορία πρέπει να μην έχει καμία ανάμιξη με την διοίκησή του. Επίσης η Κ.Μ.Α. πρέπει να διαλυθεί. Ο μεγαλομέτοχος με την σημερινή του μορφή δεν μπορεί να βοηθήσει και μόνο αν υπάρξει κάτι νέο ίσως φανεί χρήσιμο. Μια ιδέα είναι μια νέα λέσχη η οποία δεν θα αποφασίζει αλλά θα βοηθάει οικονομικά. Μια λέσχη δηλαδή στην οποία όσοι είναι γραμμένοι θα έχουν την δυνατότητα να συνεισφέρουν οικονομικά στην νέα προσπάθεια. Δεν αποκλείω και την δυνατότητα προτάσεων μέσω αυτής. Ίσως μια μέρα υπάρξει μια γενική συνέλευση στην οποία όσοι παρευρεθούν δεν θα φέρονται σαν να είναι στο γήπεδο, δεν θα αντιδρούν λες και στηρίζουν κόμματα αλλά θα συζητούν με έναν κοινό σκοπό. Την ανάπτυξη του Άρη και την διόρθωση των όποιων λαθών προκύψουν.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν πρόκειται να λειτουργήσει αν συνεχίσουν να αποφασίζουν οι οπαδοί.
Κανένας σύνδεσμος, κανένας οπαδός, κανένας δημοσιογράφος, κανένας παράγοντας δεν θα πρέπει να έχει λόγο στα διοικητικά του Άρη. Όλοι οι παραπάνω μπορούν να ασκούν κριτική. Η κριτική για μένα είναι απαραίτητη. Αλλά κανένας μας δεν θα πρέπει ξανά να έχει δικαίωμα ψήφου. Το χάσαμε όταν διαλέξαμε αυτούς που διέλυσαν τον Άρη. Όταν χρησιμοποίησαν την δημοκρατία ως μέσο επιβολής και προπαγάνδας της χούντας τους. Τώρα ήρθε η ώρα για αλλαγή. Ήρθε η ώρα για ριζικές αλλαγές και γενναίες αποφάσεις οι οποίες ίσως να μας βγουν και σε καλό.




                                                                            Γιάννης Zoel Τραϊανός

Ο Άρης πριν και μετά Σαουρίδη...

Θυμάμαι τον καιρό που προσπαθούσα να καλύψω τα λόγια μου για να μην φάω ξύλο.
Τότε που κανένας δεν μιλούσε με ονόματα γιατί ο Σαουρίδης έβαζε τα αλάνια του να δέρνουν όποιον μιλούσε απαξιωτικά για την λειτουργία του σουπερ 3 και το πως διοικούσαν οι συνδεσμίτες γιατί είτε οι παράγοντες τους φοβόταν είτε απλά χρησιμοποιούνταν ως μαριονέτες τους.
Κάποια στιγμή βαρέθηκα να μιλάω με υπονοούμενα και άρχισα να λέω ονόματα. Τότε άρχισαν οι τραμπουκισμοί... ήρθαν και οι φάπες έφτασαν και οι χοντρές απειλές.
Ευτυχώς όλο αυτό δεν άργησε να αλλάξει μιας και μετά από ένα χρόνο οι ίδιοι οι συνδεσμίτες αποφάσισαν να διώξουν τον Σαουρίδη και την παρέα του. Εδώ και δύο χρόνια τόσο ο πρώην υπερπρόεδρος του Άρη όσο και τα τσιράκια του Νέγρης, Οβίδιος και κάτι άλλα παιδάκια που πουλούσαν οπαδική νοοτροπία στα ερτζιανά δεν έρχονται καν στο γήπεδο π.χ. ένας Λεωνίδας που στο σχολείο όταν μαζευόμασταν να παίξουμε Άρης - ΠΑΟΚ δεν ερχόταν ποτέ γιατί ήταν ζόρικο να φοράς την κιτρινόμαυρη μέσα σε ένα σχολείο της Τούμπας. Όχι δεν ήμουν μάγκας που εγώ το έκανα (αντιθέτως) απλά δεν με πείραζε. Έτσι δικαίως ή αδίκως όλοι αυτοί εδώ και δεκαετίες δημιουργούσαν το οπαδικό προφίλ του Αρειανού. Που μπορεί να βοήθησαν πολύ σε ένα επίπεδο αλλά όποτε κάποιος είχε αμφιβολίες, η απάντησή τους ήταν απλή. Σούτια. Πλέον στον Άρη ακούμε ονόματα που το 99% του κόσμου δεν τα ξέρουν καν. (Ούτε εγώ τους ξέρω προσωπικά) Οι οπαδοί που μιλάνε στις (λιγες) οπαδικές εκπομπές είναι παιδιά που τα ξέρεις μόνο αν είσαι κοντά στον σουπερ 3. Ο Στύλος, ο Λέφτος κι άλλα παιδιά μιλάνε απλά και δίνουν την εντύπωση πως είτε έχουν δίκιο είτε άδικο μιλάνε μέσα από την καρδιά τους. Δεν κάνουν γκεμπελίστικη προπαγάνδα όπως οι προκάτοχοί τους. Κι αυτό για πολύ κόσμο είναι αρκετό. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι και να θυμούνται πως ο ρόλος όλων μας είναι μέχρι το κάγκελο.

Άλλαξαν πολλά και στους θεσμικούς του Άρη μας.
Την τελευταία δεκαετία ο Άρης κατακλύστηκε από ανθρώπους που παρίσταναν τους μεγαλοεπιχειρηματίες ενώ είχαν μαγαζάκια και λίγα φράγκα παραπάνω από τον μέσο Έλληνα. Γεμίσαμε ανθρώπους που το σύστημα προώθησης τους παρουσίασε ως ικανούς παράγοντες με γνώσεις και γνωριμίες. Η αλήθεια όμως απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Κάναμε πρόεδρο έναν οδοντίατρο που ασχολούνταν μόνο με τον Α.Σ. και τον προώθησε το φιλαράκι του ο Γιάννης γιατί νόμιζε πως η ομερτά τους θα ήταν αιώνια. Τελικά δεν ήταν κι όταν ο Σκόρδας αποφάσισε να χαλάσει την μπίζνα βρέθηκαν στα χαρακώματα με τον Σκόρδα να γίνεται από Πρόεδρος ένας ακόμα επαναστάτης με δικό του ραδιόφωνο κι εφημερίδα. Ο Ζαμπέτας έμαθε όσα δεν μπορούσε να ξέρει από τα τροχόσπιτα που πουλούσε γιατί του ζήτησαν να βάλει τα λεφτά του. Τον έπεισαν να βάζει και την υπογραφή του. Κορόιδο πιάστηκε. Τότε έγινε ο Αθανασιάδης πρόεδρος με τις ευλογίες του Σαουρίδη. Ένα ανθρωπάκι με καταχρεωμένη επιχείρηση που τον είχαν θεσμικό παρατρεχάμενο τόσα χρόνια τον έκαναν πρόεδρο του ποδοσφαιρικού Άρη. Αχυράνθρωπος κι αυτός. Μέσα σε όλο αυτό το πάρτι αλλοίωσης γεγονότων και ανύψωσης ανύπαρκτων προσώπων που δικηγοράκια, σουβλατζίδες, άνεργοι και άεργοι Αρειανοί παρουσιάστηκαν ως παραγοντικά τσακάλια είχαμε και τον άνθρωπο που είχε για μια δεκαετία τον ρόλο του γενικού κουμάντου όσον αφορά το ποδόσφαιρο. Τον Κόντη. Έναν ατζέντη παιχτών που ότι έγινε το οφείλει μόνο στον Άρη και την ανυπαρξία ποδοσφαιρικής γνώσης των προαναφερθέντων.

Το πάρτι της κακοδιαχείρισης και των "χαμένων" χρημάτων της μετά 44 εποχής  κάποια στιγμή δεν μπορούσε να κρυφτεί και στον Άρη άλλαξαν όλα. Προς το χειρότερο; Όχι, αλλά ούτε προς το καλύτερο. Την προηγούμενη σεζόν διοίκησαν για ένα εξάμηνο δύο πρώην ποδοσφαιριστές χωρίς παραγοντική ικανότητα, ένας δικηγόρος κι ο Ζαμπέτας που επελέγη διότι είχε δικαίωμα υπογραφής. Ένα τρίμηνο διοίκησαν ένας ραλίστας με την παρέα του και για έναν μήνα πήρε το χρίσμα πάλι ο Σκόρδας γιατί είχε το know how (γελάει ο κόσμος) για να σώσει την ομάδα... Ήρθαν εκλογές κι ο κόσμος έβγαλε πρόεδρο έναν παλιό παράγοντα που έλειπε από την Ελλάδα για πάνω από μια δεκαετία. Κι αυτός λίγος κι άσχετος. Με τον Σκόρδα να ξαναπαίρνει το χρίσμα τον Γενάρη μήπως επαναλάβει το περσινό θαύμα (που σώθηκε ο Άρης στο περίπου την ώρα που η ΑΕΚ πάλευε να πέσει).

Η κατάντια του Άρη δεν φαίνεται μόνο στην βαθμολογία που έχει κολλήσει στην τελευταία θέση εδώ και μήνες, ούτε στο ότι χρωστάει πολλά εκατομμύρια χωρίς να υπάρχει φως στο τούνελ. Έχουν γίνει celebrities της οικογένειας του Άρη άνθρωποι που η θέση τους θα 'πρεπε να είναι μόνο στην κερκίδα. Μέσω της λέσχης καταφέραμε να εκλέγουμε και να εκλεγόμαστε. Εκλέγαμε όποιον να ναι όπως να ναι. Και μπορούσε να γίνει θεσμικός παράγοντας ο κάθε τυχάρπαστος. Κι έγιναν πολλοί τυχάρπαστοι, άσχετοι με το ποδόσφαιρο, παράγοντες τα τελευταία χρόνια. Φέτος έγινε παράγοντας ένας Τσιόνκης ο οποίος είναι καφετζής, ένας Μισιρλής που είναι κάμεραμαν και πρώην ραδιοφωνικός παραγωγός και διάφοροι άλλοι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Όλοι τους μπορεί να είναι τα καλύτερα παιδιά, αλλά δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το ποδόσφαιρο ούτε με την διοίκηση ή έλεγχο μεγάλων εταιριών. Αυτός είναι ο Άρης του 2014!!!

Η λέσχη ή ΚΜΑ ή όπως θέλουν ας την λένε θα κάνει και πάλι γενική συνέλευση σύντομα γιατί πρέπει να βρεθεί λύση. Μέσω της λέσχης θα την βρούμε την λύση;;; Η λέσχη που έγινε όχημα διάλυσης της ομάδας;;; Δηλαδή να διώξουμε τον Σκόρδα και να έρθει ποιος τώρα;;; Όχι. Να μείνει ο ίδιος στην διοίκηση για να λουστεί την δεύτερη πτώση της ομάδας με το όνομά του στην λεζάντα. Να αναλογιστεί τις ευθύνες του και να τελειώνουμε μια και καλή από δαύτον και όσους τον αγαπάνε πιο πολύ από τον Άρη. Να διαλύσουμε την λέσχη. Το φωνάζω εδώ και καιρό. Και όλες οι μετοχές θα πάνε στον Α.Σ.;;; Τον υπερχρεωμένο ερασιτέχνη που έχει Δ.Σ. πρωτοδικείου;;; Με ανθρώπους που δεν τους εξέλεξε κανένας;;;

Η ομάδα έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά και σαν εταιρία.
Ο Άρης έπεσε και η λύση για την επόμενη μέρα ποια είναι;;;
Αυτό είναι το θέμα που πρέπει να συζητάμε κι όχι το τι έγινε στην Κρήτη.
Ο Άρης είχε και φέτος πολλές κακές διαιτησίες. Οι οποίες του έκλεψαν βαθμούς. Θέλετε 3, 5 10;
Όσους κι αν στέρησαν οι διαιτητές, ακόμα κι αν ο Άρης σωζόταν φέτος, το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας δεν λύνεται με τρικ ταχυδακτυλουργών και μπιχλιμπίδια σε ιθαγενείς.
Οι παράγοντες λένε εδώ και δύο χρόνια πως το 99 είναι η λύση... πόσο βαθιά νυχτωμένοι είναι;;;
Μπορεί να μην είμαστε ούτε λογιστές, ούτε δικηγόροι.
Αλλά ο μέσος νους μας μπορεί να καταλάβει πως μας κοροϊδεύουν.
Προσπαθούν να σώσουν τον εαυτούλη τους και δεν νοιάζονται για τον Άρη.

Σε όποια κατηγορία κι αν παίζει ο Άρης μας, σε όποιο χωριό κι αν αναγκαστεί να αγωνιστεί, εμείς θα είμαστε πάντα εκεί.
Μπορεί χαλασμένοι, απογοητευμένοι, αλλά πάντα δίπλα στην ομάδα που αγαπάμε!!!
Και θέλω να πιστεύω πως πλέον μάθαμε από τα λάθη μας.
Θέλω να πιστεύω πως την ομάδα δεν θα την ξαναδιοικήσουμε εμείς οι ίδιοι.
Γιατί αποδείξαμε πως απλά... δεν το 'χουμε...



                                                                         Γιάννης "Zoel" Τραϊανός

ΑΡΕΙΑΝΕ διαφύλαξε το ΕΓΩ σου!

Είναι γεγονός ότι έχω να ασχοληθώ  πάρα πολύ καιρό με τα του Blog λόγω κάποιων υποχρεώσεων,αυτό όμως δεν θα μου απαγορεύσει σήμερα μετά από καιρό να γράψω μερικά πράγματα έτσι όπως ακριβώς τα αισθάνομαι. 

Είναι σαφές ότι η ομάδα μας από την αρχή της σεζόν μέχρι σήμερα φυτοζωεί, τόσο οικονομικά,όσο και αγωνιστικά. Γνωρίζαμε επίσης από την αρχή πώς οι δυνατότητες των ποδοσφαιριστών μας είναι περιορισμένες και ότι με αυτούς θα πορευθούμε μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, αφού οι συνθήκες μας το επιβάλουν. Από εκεί και πέρα όμως αν μου έλεγε κάποιος τον Αύγουστο ότι ο ΆΡΗΣ μετά την ολοκλήρωση 22 γεμάτων αγωνιστικών θα είναι τελευταίος έχοντας 13 πόντους μια ομολογουμένως ντροπιαστική συγκομιδή θα τον περνούσα για αθεράπευτα τρελό. Ωστόσο η πραγματικότητα δυστυχώς είναι αυτή και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι για να την αλλάξει. Ο κόσμος του ΆΡΗ οφείλει να αντιληφθεί το συντομότερο δυνατό ότι το να ρίχνουμε ευθύνες δεξιά και αριστερά για το κατάντημα και το μαρασμό μας είναι ευθυνοφοβία, καθώς πληρώνουμε δικά μας λάθη. Εγώ προσωπικά είμαι 19 ετών από την ελάχιστη εμπειρία που έχω παρακολουθώντας εδώ και μια δεκαετία περίπου πως λειτουργεί το Ελληνικό ποδόσφαιρο έχω παρατηρήσει ότι μια ομάδα που επιθυμεί διακαώς να επιβιώσει βρίσκει τον τρόπο να πετύχει τον σκοπό της όποιες και αν είναι οι συνθήκες που επικρατούν στο εσωτερικό της.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πώς δεν υπονοώ απολύτως τίποτα για τον οποιονδήποτε, εγώ το μόνο που έκανα πάντα και αυτό που κάνω και τώρα είναι να καταγράφω δημόσια τις ανησυχίες μου αδιαφορώντας για το αν αυτό ενοχλεί κάποιους. Είναι ευρέως γνωστό πως η ομάδα μας είναι από τις μεγαλύτερες στον ελλαδικό χώρο, έχοντας παράλληλα και έναν τεράστιο λαό που εάν θέλετε ενισχύει ακόμη περισσότερο την δυναμική της κρατώντας την όρθια σε χαλεπούς καιρούς, όμως έχει παρατηρηθεί ότι ενώ οι δυο παραπάνω ισχυρισμοί αληθεύουν και μάλιστα στον απόλυτο βαθμό οι διοικήσεις δρουν με τρόπους που δεν αρμόζουν στην ιστορία και την εμβέλεια αυτής της ομάδος, καθώς η αναξιοπιστία την οποία βγάζουν προς τα έξω είναι η αιτία για την οποία ο ΆΡΗΣ δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτόν τον ερασιτεχνισμό που τον διακρίνει πολλά χρόνια τώρα. Ο χαρακτηρισμός αυτός ίσως να μην αρέσει σε πολλούς, άλλους πάλι να τους βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, αλλά βάσει τα όλα όσα έχουν λάβει χώρα εντός του Συλλόγου και συνεχίζουν να συμβαίνουν έως και αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν νομίζω πως πέφτω έξω.

Όσο αφορά την Πέμπτη και το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο νομίζω ότι η φράση μονόδρομος η νίκη είναι πραγματικά απειροελάχιστη για να αποκρυπτογραφήσει στο έπακρο την σημασία του εν λόγω παιχνιδιού, μιας και σε περίπτωση που δεν παρθεί ούτε εκεί το τρίποντο τα πράγματα σκουραίνουν. Από εμένα προσωπικά την λέξη υποβιβασμός δεν θα την ακούσει κανείς ποτέ και αυτό το λέω με βεβαιότητα γιατί και μαθηματικές ελπίδες να μην υπήρχαν έχω μάθει να μην συμβιβάζομαι και να μην αποδέχομαι ποτέ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!

Δεν με νοιάζει αν εθελοτυφλώ, δεν με νοιάζει αν κάποιοι από εσάς που θα διαβάσετε το συγκεκριμένο κείμενο με χαρακτηρίσετε γραφικό ζούμε σε καιρούς Δημοκρατίας και ο καθένας ενεργεί και πράττει με τον τρόπο που ο ίδιος επιθυμεί. Εγώ αυτό που θα ήθελα να ζητήσω από τον κόσμο του ΆΡΗ ως παράκληση και σε καμία περίπτωση ως απαίτηση είναι να διαφυλάξει το εγώ του σαν κόρη οφθαλμού, ένα εγώ το όποιο γαλούχησε και χαλύβδωσε και την δική μου γενιά, καθώς και πολλές ακόμη. 

Κλίνοντας θα ήθελα να πω πως θεωρώ ανεπίτρεπτο με την ομάδα μας στην 18η θέση μερίδα του κόσμου να χαίρεται με την ήττα του πάοκ από τον Πλατανιά. Αυτά μας φάγανε τόσα χρόνια...

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΛΙΓΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ...

Έφυγε και η 21η αγωνιστική και ο Άρης στο ποδόσφαιρο έχει κολλήσει στην τελευταία θέση.
Είχαμε και το εκτός έδρας ντέρμπι στο μπάσκετ. Το ντέρμπι των φτωχών... Το οποίο ο Άρης το έχασε σχετικά εύκολα κι αυτό με χάλασε πολύ. Για τα ζώα που έκαναν πάλι επεισόδια... τι να πω;;; Ακόμα και ο χαρακτηρισμός ζώα είναι άστοχος... δεν με φταίνε σε τίποτα τα καημένα τα ζωάκια...
Πάμε όμως να δούμε τι έγινε στην Λιβαδειά, γιατί ο Άρης εκεί καίγεται...

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΑ

Ο Άρης είχε για 84 λεπτά πάθος, θέληση και τακτικά σωστή αντιμετώπιση του αντιπάλου σε μια έδρα που συνήθως δεν κερδίζει. Έφτασε να κερδίζει 1-3 (το τρίτο γκολ το πέτυχε αγωνιζόμενος με 10 παίχτες!!!) αλλά στα 10 τελευταία λεπτά αγωνίστηκε με αφέλεια και χωρίς τρόπο να διαχειριστεί την πιο παραγωγική του εμφάνιση για φέτος...
Προσωπικά με φταίει πρώτα ο Άρης και μετά όλοι οι άλλοι...
Το θεωρώ αδιανόητο να κερδίζεις μια ομαδούλα στο 84' με δύο γκολ διαφορά και να χάνεις με γκολ στο 95' δεχόμενος 3 γκολ στα τελευταία 10 λεπτά....
Όσον αφορά τους παλιούς παίχτες που αγωνίστηκαν, μου έκανε ακόμα μια φορά θετικότατη εντύπωση ο Μανιάς ο οποίος κάθε παιχνίδι που περνάει δείχνει πως πρέπει να παίρνει την φανέλα του βασικού κεντρικού επιθετικού σπίτι του... Δεν θέλω να μειώσω τους υπόλοιπους, απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι όνειρο βλέπουν οι προπονητές και τον τοποθετούν στα πλάγια...

ΝΕΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ

Ο τερματοφύλακας, Γουναρίδης έδειξε στην αρχή ωραία πράγματα... τα χάλασε όλα όμως με τις άστοχες εξόδους του... του δίνω μόνο ένα ελαφρυντικό. Το ότι στα τελευταία λεπτά του αγώνα με το ζόρι στεκόταν όρθιος λόγω τραυματισμού...

Ο μέσος Καμινιώτης έδωσε μια ασίστ και έκανε ένα αρκετά καλό παιχνίδι επιθετικά . Αμυντικά όμως δεν βοήθησε... Η θέση του λέγεται πως είναι αμυντικό χαφ και εξτρέμ... προσωπικά δεν ξέρω κανέναν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που να καλύπτει επαρκώς αυτές τις δύο θέσεις. Γιατί απλούστατα είναι πολύ διαφορετικά τα τεχνικά χαρακτηριστικά που χρειάζονται για να παίξει κάποιος άμυνα στο κέντρο και να επιτεθεί ή να δημιουργήσει από τα πλάγια. Επιθετικό χαφ και εξτρέμ μου κάνει πιο πολύ... Όπως και να 'χει ήταν πολύ θετικός.

Ο αμυντικός Μπουγαϊδης αν εξαιρέσεις την αποβολή του, ήταν άψογος αμυντικά! Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Ο δεξιός αμυντικός Βλάχος ήταν σαν να μην άλλαξε τίποτα στην θέση του σε σχέση με τον Ψυχογιό για παράδειγμα. Τίποτα το ιδιαίτερο αλλά ούτε και παλτό...

Ο επιθετικός Μπακασέτας ήταν εντυπωσιακός. Εκτός από τα δύο γκολ, όσο αγωνίστηκε ήταν αλάνθαστος!

ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

Ο πειθαρχικός έλεγχος ήταν ανύπαρκτος. Ο διαιτητής Ιωαννίδης σφύριζε με αυστηρότητα προς τον Άρη, σε αντίθεση με τους παίχτες του Λεβαδειακού τους οποίους επέτρεπε να παίζουν σκληρά. Υπάρχουν και δύο σοβαρά λάθη. Όλοι λένε πως η πρώτη κάρτα που δέχεται ο Μπουγαϊδης στο 13' είναι ανύπαρκτη. Να πω την αλήθεια, δεν θυμάμαι την φάση και δεν την βρήκα κάπου ώστε να την ξαναδώ. Αν ισχύει κάτι τέτοιο μιλάμε για λάθος αποβολή στο 77', μιας και θα πρεπε να δεχτεί τότε την πρώτη κίτρινη ο νεαρός αμυντικός. Το δεύτερο μεγάλο λάθος είναι στην φάση του κόρνερ που κερδίζουν οι γηπεδούχοι στο 84', από το οποίο προέρχεται το γκολ που κάνει το 2-3. Το ριπλέι δείχνει ξεκάθαρα πως η μπάλα βγαίνει από τα πόδια του Γιάντση ενώ ο βοηθός είναι δίπλα στην φάση....

ΕΞΩΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ 

Ο Ηλιάδης το καλοκαίρι έκανε λάθη τα οποία φάνηκαν στην συνέχεια. (Ίμπε - Χατζηνικολάου - Μούτας). Αργούσε να πληρώνει ενώ θα 'πρεπε να κάνει το αντίθετο. Ήρθε ο Σκόρδας ο οποίος δεν σταμάτησε ποτέ την αντιπολίτευση και έλεγε πως είχε πλάνο...
Φαίνεται όμως μέχρι τώρα, πως όχι μόνο πλάνο δεν είχε, αλλά δεν έχει ωριμάσει καθόλου παραγοντικά. Το πρόβλημα του Άρη θεωρώ πως δεν είναι ο Ηλιάδης ή ο Σκόρδας της φετινής σεζόν. Ούτε ο Κατσιαούνης κι ο Ψηφίδης της περσινής...
Το πρόβλημα του Άρη είναι πολύ σοβαρό και πολύ πιο βαθύ...
Εκτός από την λαίλαπα των διοικήσεων της τελευταίας δεκαετίας με την ομερτά της παλιάς διοίκησης του σούπερ 3...
Τα προβλήματα του Άρη που δεν του επιτρέπουν να βρει ουσιαστικές λύσεις για το μέλλον είναι αρκετά.
Είναι η εσωστρέφεια και ο ξερολισμός.
Είναι η λέσχη και ο τρόπος διοίκησης, που πάντα θα αποτρέπει κάποιον εκτός Άρη να βάλει ένα ευρώ...
Είναι οι εσωτερικές διαμάχες που διαλύουν ότι καλό μπορεί να υπάρξει...
Είναι το ότι μιλάμε για τον Άρη και τα ονόματα αυτών που θέλουν να ασχοληθούν δεν κάνουν ούτε για ταβέρνες...
Είναι και τα χρέη, τα οποία είναι λίγα σε σχέση με άλλες ομάδες, αλλά πολλά για τον Άρη έτσι όπως τον κατάντησαν...
Και το 99 δεν σώζει... απλά δίνει παράταση ζωής με κίνδυνο την ολοκληρωτική διάλυση... μια διάλυση που αν δεν αποφευχθεί, δεν συγκρίνεται με πτώση...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Πόσο ντροπή και κατάντια είναι να βγαίνει η γυναίκα του προέδρου της ΠΑΕ Άρης και να βρίζει Αρειανούς στο facebook???

Πόσο ακόμα θα παλέψουν κάποιοι να αγιοποιήσουν τον Σκόρδα;;;
Άρης είστε ρε μαλάκες... όχι Σκόρδας...
Το ίδιο κάνανε άλλοι παλιότερα με τον Σαουρίδη ή τον Κόντη...
Άρης είμαστε ρε... σταματήστε την προσωπολατρεία...

Όποιος πιστεύει στα θαύματα είναι αφελής ή στημένος...
Θαύματα δεν γίνονται.
Όταν κάποιος πετυχαίνει κάτι που μοιάζει με θαύμα, είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, θυσιών, συμμαχιών και μπόλικης τύχης...
Όλα τα άλλα είναι να 'χαμε να λέγαμε.




                                                                             Γιάννης Zoel Τραϊανός

ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΟΓΙΑΤΡΟΥΣ....... ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΡΥΠΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΟΥΝ........ *Giovanni Guareschi

Το να φιλοσοφούμε και να συζητάμε για τα προβλήματα του Άρη δεν φέρνει λύσεις.
Το κάνουμε μόνο και μόνο γιατί ο Άρης είναι ένα θέμα που μας απασχολεί μόνιμα.
Τα προβλήματα στον Άρη άλλωστε δεν σταματάνε ποτέ.

Και πως να σταματήσουν όταν όλοι όσοι βρίσκονται στις διοικητικές θέσεις όλων των αθλημάτων είναι ανίκανα φτωχά ανθρωπάκια; (φυσικά υπάρχουν κι εξαιρέσεις)

Να δούμε όμως τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στα τρία μεγαλύτερα τμήματα του Άρη μας.

Στο ποδόσφαιρο ο πρόεδρος έκανε συνέντευξη τύπου της οποίας το ζουμί ήταν το εξής: 

Η Ε.Π.Ο. είτε παρανόμησε το καλοκαίρι, είτε παρανομεί τώρα.
Αυτό που ζητάμε είναι απλό.
Ή θα παρανομήσει ξανά και θα εκδώσει δελτία για τον Άρη ή θα παραδεχτεί ότι παρανόμησε και θα πληρώσουν όλοι το τίμημα.

Για τον κόσμο όμως το θέμα είναι ξεκάθαρο. Όποιος κι αν είναι ο πρόεδρος, είναι υποχρεωμένος να κάνει τα πάντα για να σωθεί η ομάδα.
Και δεν αρκεί μόνο η διοίκηση να βρει λύσεις, αλλά το αγωνιστικό κάποια στιγμή να πάρει τα πάνω του.

Στο μπάσκετ υπάρχουν αγωνιστικά σκαμπανεβάσματα αλλά η ομάδα δεν κινδυνεύει άμεσα. Αντιθέτως μπορεί να βρίσκεται στο τέλος της σεζόν στην οχτάδα. 

Σήμερα ή αύριο αναμένεται η απόφαση του δικαστηρίου για το άρθρο 99 αλλά το μόνο που μας καίει αυτή την στιγμή είναι κάτι εξωαγωνιστικό.
Δεν μπορώ να σκέφτομαι πως οι υπεύθυνοι του Ελληνικού μπάσκετ θέλουν έναν τελικό χωρίς κόσμο.
Απλά επειδή ο Παναθηναϊκός φέτος δεν φαίνεται να παίρνει πρωτάθλημα, ούτε να κάνει τίποτα ιδιαίτερο στην Ευρώπη, μάλλον σκέφτηκαν να του δώσουν μία επιπλέον βοήθεια με το να έχει πιο πολύ κόσμο στον τελικό του κυπέλλου.
Ξεκάθαρη ανισονομία για ακόμα μια φορά...
Και ο Άρης είναι ανήμπορος να αντιδράσει...

Στο βόλεϊ, παρόλο που δεν ασχολούμαι με το εν λόγω άθλημα, οι άνθρωποι του Α.Σ. οι οποίοι επέλεξαν να βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις, έφεραν δύο καλούς παίχτες και ο κόσμος τους είπε μπράβο. Έλα όμως που οι παίχτες αυτοί δεν μπορούν αν παίξουν γιατί κι εκεί δεν έχουν δελτία...

Η ουσία είναι απλούστατη στον Άρη. Λόγω του τον ότι διέλυσαν οι άχρηστοι των προηγούμενων διοικήσεων, βρήκε πρόσφορο έδαφος να γίνει παράγοντας ο κάθε τυχάρπαστος. 

Κλείνοντας θέλω να γράψω κάτι για την νοοτροπία του Αρειναού στις μέρες μας.

- Όλοι τα ξέρουν όλα...
- Οι τύποι που έκαναν πόλεμο στην προηγούμενη διοίκηση (από την πρώτη μέρα κι όχι όταν αποδείχτηκε λίγη), με το που βγήκε πρόεδρος ο Σκόρδας μιλάνε για ενότητα.
- Υπάρχουν ακόμα Αρειανοί που θέλουν να μας πείσουν πως "Μαζί τα φάγαμε".

- Το να προτείνει κάποιος διπλό τον Ατρόμητο και το μέσο με το οποίο συνεργάζεται να τον διώχνει επειδή χαλάστηκαν μερικοί Αρειανοί είναι τουλάχιστον ντροπή. Άλλο το στοίχημα κι άλλο η αγάπη μας για μια ομάδα...  Αλήθεια, αυτή η εφημερίδα έχει ρεπορτάζ άλλων ομάδων; Αν έχει, είναι αν μη τι άλλο υποκριτική η παραπάνω απόφαση. (το παραπάνω σκηνικό έλαβε χώρα στην εφημερίδα Α.Ν. των συντακτών)

                                                                             Γιάννης Zoel Tραϊανός

Όταν οι μάχες χάνονται...

Κάθε εβδομάδα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Όποια ομάδα παίζει με τον Άρη, είτε ανασταίνεται είτε παίρνει μια εύκολη νίκη.
Η πολύ δύσκολη χρονιά που ξεκίνησε σαν πόλεμος σωτηρίας μετατρέπεται σε πανωλεθρία και  ο κόσμος του Άρη έχει χάσει τα λογικά του.
Κάποιοι λένε πως τελείωσαν όλα.
Άλλοι πως δεν τελείωσε τίποτα.
Η αλήθεια όμως είναι η εξής.
Ο Άρης είναι τελευταίος στην βαθμολογία με 11 βαθμούς ενώ οι ομάδες από πάνω του έχουν 18, 19 και 20.
Ο Άρης για να σωθεί πρέπει να κάνει 3 με 4 νίκες παραπάνω από όλες τις ομάδες που προπορεύονται και συνολικά πρέπει να πετύχει 6 νίκες!
Επαναλαμβάνω... πρέπει να πετύχει τουλάχιστον 6 νίκες, η ομάδα η οποία έχει πετύχει μόλις 2 σε 19 παιχνίδια.
Η ομάδα με την χειρότερη επίθεση (15 γκολ) και την δεύτερη χειρότερη άμυνα (34 γκολ) στο πρωτάθλημα είναι υποχρεωμένη να σταματήσει να δέχεται αστεία γκολ και να ξεκινήσει να σκοράρει πιο τακτικά...
Σας φαίνεται εφικτό;
Αν ο Άρης κρατούσε τους παίχτες που τον βοήθησαν στον πρώτο γύρο ή τουλάχιστον τον Ουντόζι, μαζί με κάποιες προσθήκες (οι οποίες μόνο εντυπωσιακές δεν είναι) και αν ο προπονητής Σούλης Παπαδόπουλος που είναι ειδικός στην άμυνα έκανε αυτό που ξέρει καλά να κάνει, ίσως και να το συζητούσαμε.
Αλλά ο πολυτιμότερος παίχτης του αποτυχημένου πρώτου γύρου αποχώρησε και δεν γυρίζει πίσω.
O πιο αμυντικογενής προπονητής της χώρας έχει αποφασίσει να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με ποδοσφαιριστές που δεν είναι ικανοί να παίξουν με αυτό τον τρόπο.
Και εκτός από όλα τα παραπάνω, ο κόσμος δεν έχει πλέον τα άντερα να πολεμήσει με τον τρόπο του.
Πως μπορεί να πολεμήσει ο κόσμος; Να κλείσει δρόμους; Να κάνει καταλήψεις; Να βρεθεί σύσσωμος στο γήπεδο; Ότι και να κάνει ο κόσμος θεωρώ προσωπικά πως δεν είναι στο χέρι του.
Η στήριξη στην ομάδα και η παρουσία στο γήπεδο για μένα προσωπικά είναι δεδομένη κι αυτονόητη.
Όχι όμως για όλους...
Κι εκτός από όλα τα αγωνιστικά προβλήματα που δεν λύνονται από την μια μέρα στην άλλη, υπάρχει και η φαγωμάρα. Υπάρχει κι ο εμφύλιος. Θα μου πείτε, είναι εμφύλιος το να μαλώνει και να διαφωνεί ο κόσμος του Άρη με 500 προσωπολάτρες;
Όχι φυσικά, αλλά δημιουργείται πρόβλημα.
Η κατάληξη είναι απλή.
Καλείται ο πρόεδρος της ΠΑΕ να κάνει ότι μπορεί για να σώσει την παρτίδα.
Δεν ευθύνεται για τον φετινό αγωνιστικό σχεδιασμό, αλλά ευθύνεται εν μέρη για για την κατάντια του Άρη.
Τώρα αν εσείς σαν αναγνώστες ή ακροατές, θέλετε να διαβάζετε και να ακούτε πως ο Άρης δεν πέφτει, πως θα σωθούμε με το έτσι θέλω ή το ότι όποιος χρησιμοποιεί την λογική του και βλέπει την ομάδα να μην σώζεται δεν είναι Αρειανός απλά και μόνο γιατί σας πονάει να ακούτε αλήθειες ή γιατί σας ρίχνει την ψυχολογία, υπάρχουν αρκετοί που ακόμα και τώρα θα παίξουν με χαρά τον ρόλο του Αρειανάρχη και του οπαδάρα...

Σούλη ξεκόλλα και παίξε σωστά όλα τα χαρτιά σου...
Παίχτες δείξτε ότι μπορείτε και χρησιμοποιήστε την αμφισβήτηση υπέρ σας...
Σκόρδα άσε τις βλακείες και κοίτα να σώσεις την ομάδα...

ΟΠΟΙΟΣ  ΕΚΑΝΕ  ΤΟΝ  ΑΡΕΙΑΝΟ  ΝΑ  ΜΙΛΑΕΙ  ΓΙΑ  Γ'  ΕΘΝΙΚΗ....

                                                           Γιάννης Zoel Τραϊανός