Όταν οι μάχες χάνονται...

Κάθε εβδομάδα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Όποια ομάδα παίζει με τον Άρη, είτε ανασταίνεται είτε παίρνει μια εύκολη νίκη.
Η πολύ δύσκολη χρονιά που ξεκίνησε σαν πόλεμος σωτηρίας μετατρέπεται σε πανωλεθρία και  ο κόσμος του Άρη έχει χάσει τα λογικά του.
Κάποιοι λένε πως τελείωσαν όλα.
Άλλοι πως δεν τελείωσε τίποτα.
Η αλήθεια όμως είναι η εξής.
Ο Άρης είναι τελευταίος στην βαθμολογία με 11 βαθμούς ενώ οι ομάδες από πάνω του έχουν 18, 19 και 20.
Ο Άρης για να σωθεί πρέπει να κάνει 3 με 4 νίκες παραπάνω από όλες τις ομάδες που προπορεύονται και συνολικά πρέπει να πετύχει 6 νίκες!
Επαναλαμβάνω... πρέπει να πετύχει τουλάχιστον 6 νίκες, η ομάδα η οποία έχει πετύχει μόλις 2 σε 19 παιχνίδια.
Η ομάδα με την χειρότερη επίθεση (15 γκολ) και την δεύτερη χειρότερη άμυνα (34 γκολ) στο πρωτάθλημα είναι υποχρεωμένη να σταματήσει να δέχεται αστεία γκολ και να ξεκινήσει να σκοράρει πιο τακτικά...
Σας φαίνεται εφικτό;
Αν ο Άρης κρατούσε τους παίχτες που τον βοήθησαν στον πρώτο γύρο ή τουλάχιστον τον Ουντόζι, μαζί με κάποιες προσθήκες (οι οποίες μόνο εντυπωσιακές δεν είναι) και αν ο προπονητής Σούλης Παπαδόπουλος που είναι ειδικός στην άμυνα έκανε αυτό που ξέρει καλά να κάνει, ίσως και να το συζητούσαμε.
Αλλά ο πολυτιμότερος παίχτης του αποτυχημένου πρώτου γύρου αποχώρησε και δεν γυρίζει πίσω.
O πιο αμυντικογενής προπονητής της χώρας έχει αποφασίσει να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας με ποδοσφαιριστές που δεν είναι ικανοί να παίξουν με αυτό τον τρόπο.
Και εκτός από όλα τα παραπάνω, ο κόσμος δεν έχει πλέον τα άντερα να πολεμήσει με τον τρόπο του.
Πως μπορεί να πολεμήσει ο κόσμος; Να κλείσει δρόμους; Να κάνει καταλήψεις; Να βρεθεί σύσσωμος στο γήπεδο; Ότι και να κάνει ο κόσμος θεωρώ προσωπικά πως δεν είναι στο χέρι του.
Η στήριξη στην ομάδα και η παρουσία στο γήπεδο για μένα προσωπικά είναι δεδομένη κι αυτονόητη.
Όχι όμως για όλους...
Κι εκτός από όλα τα αγωνιστικά προβλήματα που δεν λύνονται από την μια μέρα στην άλλη, υπάρχει και η φαγωμάρα. Υπάρχει κι ο εμφύλιος. Θα μου πείτε, είναι εμφύλιος το να μαλώνει και να διαφωνεί ο κόσμος του Άρη με 500 προσωπολάτρες;
Όχι φυσικά, αλλά δημιουργείται πρόβλημα.
Η κατάληξη είναι απλή.
Καλείται ο πρόεδρος της ΠΑΕ να κάνει ότι μπορεί για να σώσει την παρτίδα.
Δεν ευθύνεται για τον φετινό αγωνιστικό σχεδιασμό, αλλά ευθύνεται εν μέρη για για την κατάντια του Άρη.
Τώρα αν εσείς σαν αναγνώστες ή ακροατές, θέλετε να διαβάζετε και να ακούτε πως ο Άρης δεν πέφτει, πως θα σωθούμε με το έτσι θέλω ή το ότι όποιος χρησιμοποιεί την λογική του και βλέπει την ομάδα να μην σώζεται δεν είναι Αρειανός απλά και μόνο γιατί σας πονάει να ακούτε αλήθειες ή γιατί σας ρίχνει την ψυχολογία, υπάρχουν αρκετοί που ακόμα και τώρα θα παίξουν με χαρά τον ρόλο του Αρειανάρχη και του οπαδάρα...

Σούλη ξεκόλλα και παίξε σωστά όλα τα χαρτιά σου...
Παίχτες δείξτε ότι μπορείτε και χρησιμοποιήστε την αμφισβήτηση υπέρ σας...
Σκόρδα άσε τις βλακείες και κοίτα να σώσεις την ομάδα...

ΟΠΟΙΟΣ  ΕΚΑΝΕ  ΤΟΝ  ΑΡΕΙΑΝΟ  ΝΑ  ΜΙΛΑΕΙ  ΓΙΑ  Γ'  ΕΘΝΙΚΗ....

                                                           Γιάννης Zoel Τραϊανός