Προετοιμασία με: Α.Μ.Κ. , διαρκείας και νέους παίχτες!

Όσον αφορά την Α.Μ.Κ.
Μέσα σε μια εβδομάδα μάθαμε πως αυτοί που θεωρούνται ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Άρης, αποφάσισαν να ανοίξουν μια αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για το 51% των μετοχών, αφού πρώτα ελέγξουν αυτόν που θα θελήσει να επενδύσει (εφόσον υπάρξει φυσικά). Το θέμα είναι πως όσο περνάει ο καιρός, όλο και λιγότερο με πείθουν πως όντως υπάρχει ενδιαφέρον... ή μήπως υπάρχει και κάποιοι δεν θέλουν να εμφανιστεί;;;;;

Ανακοινώθηκαν οι τιμές για τα διαρκείας της περιόδου 2013 - 2014.

Και οι τιμές είναι ενδιαφέρουσες, μιας και είναι φυσιολογικές και χαμηλές για τα πέταλα και ακόμα πιο χαμηλές για όλες τις "ακριβές" θύρες. Δεν είναι καθήκον κανενός να πάρει διαρκείας. Είναι καθαρά το τι θέλει ο καθένας από την ομάδα και πόσο θέλει να βοηθήσει. Προσωπικά νομίζω πως η νέα διοίκηση ξεκίνησε πολύ καλά, όχι εντυπωσιακά, αλλά με σοβαρότητα και λογική και αξίζει την στήριξή μας!

Φυσικά αυτό που ενδιαφέρει τους περισσότερους είναι οι μετεγγραφές! 

Και σε αυτό το κομμάτι, τηρουμένων των αναλογιών της οικονομικής κατάστασης της ομάδας, όλες οι κινήσεις είναι ορθολογικές και ίσως και λίγο καλύτερες από ότι περιμέναμε. Δεν θα αναφερθώ στον καθένα ξεχωριστά, απλά θα πω πως αν ο νέος προπονητής καταφέρει να φτιάξει ένα καλό σύνολο και τους κάνει "ομάδα", ίσως ξεπεράσουμε σχετικά γρήγορα τον λογικό στόχο της χρονιάς, ο οποίος θα είναι να μην έχουμε τα περσινά προβλήματα!

Για τέλος κράτησα ένα δικό μου "θέλω". 

Πέρυσι πήραμε κάποιους δανεικούς από τον ΟΣΦΠ και μας βοήθησαν. Ηθικά όμως ήταν μια κακή στιγμή για τους ρομαντικούς οπαδούς. Προσωπικά με χάλασε αρκετά, αλλά προσπάθησα όχι μόνο να το κρατήσω μέσα μου αλλά να εκφράζω μερικές φορές και το ακριβώς αντίθετο, μήπως αποδειχτώ κακοπροαίρετος μιας και παιζόταν η σωτηρία της ομάδας. Φέτος όμως, δεν θέλω κανέναν δανεικό, από καμία Ελληνική ομάδα! Η ρετσινιά από πέρυσι θα μείνει για τον όποιον κακοπροαίρετο, αλλά δεν μένω εκεί. Θεωρώ πως ο Άρης μπορεί να πατήσει στα πόδια του και μπορεί αν όλα πάνε καλά, να χτυπάει όλα τα παιχνίδια στα ίσια, με τους παίχτες να καταλαβαίνουν πως ανήκουν στον Άρη και δεν θα φύγουν στο τέλος της χρονιάς! Δεν το λέω ούτε λόγω ηθικής σκέψης, ούτε από υπερβολική αισιοδοξία. Απλά θεωρώ πως ο Άρης μπορεί. Τι μπορεί; Να είναι ο Άρης που κάποτε όλοι φοβόντουσαν να αντιμετωπίσουν, όλοι ήθελαν να κερδίσουν αλλά τελικά το κατάφερναν λόγοι. Ο Άρης μιας περασμένης εποχής, με παιδιά δικά του και με έμπειρους παίχτες που θα παίζουν γιατί το αξίζουν κι όχι γιατί έτυχε να γεννηθούν λίγο νωρίτερα από άλλους.

                                                                         Γιάννης "Zoel" Τραϊανός