Μέσα στον κύκλο της ζωής υπάρχουν φορές που άλλα έχεις προσχεδιάσει να πεις και να κάνεις,όμως οι περιστάσεις και οι συνθήκες δεν υπακούν στην δική σου βούληση και επιθυμία.
Σήμερα ενώ κανονικά θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τα όσα έλαβαν χώρα στο χθεσινό πρώτο παιχνίδι της ομάδος στην Ριζούπολη είμαστε ναγκασμένοι, τουλαχιστόν εγώ έτσι αισθάνομαι να τα αφήσουμε όλα για μια μέρα πίσω και να αποχαιρετήσουμε όπως του πρέπει έναν άνθρωπο ο οποίος ασχολήθηκε με το οπαδικό κίνημα όταν αυτό ακόμη ήτανε νεκρό στην πόλη μας. Ένας άνθρωπος χαρούμενος, χαμογελαστός μα πάνω από όλα γεμάτος ΆΡΗ δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσα μας. Ο λόγος για τον Στέλιο Γελαστό, έναν άνθρωπο που προσωπικά θαύμαζα από πολύ μικρός για το ήθος και την Αρειανοσύνη του.
Η μοίρα για ακόμη μια φορά έπαιξε το δικό της άσχημο παιχνίδι πρώτιστα στον ίδιο και μετέπειτα σε όλο τον κόσμο του ΆΡΗ ο οποίος χωρίς ίχνος υπερβολής έχει γαλουχηθεί από ανθρώπους σαν τον Στέλιο. Όταν τον πρωτοάκουσα στο ραδιόφωνο σε ηλικία 5 ετών δεν σκάμπαζα και πολλά για τον ΆΡΗ δεν ήξερα καλά καλά ούτε την ίδια τη ζωή ακόμη, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι και τότε όπως και σήμερα οι εποχές ήταν δύσκολες και αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον επάνω του ήταν το θάρρος της γνώμης που είχε, κάτι που είναι αποδεδειγμένο ιστορικά πώς διαθέτουν μόνο οι ελέυθεροι και ανεξάρτητοι άνθρωποι.
Πρόσφατα είχα την τιμή να τον γνωρίσω και για αυτό αισθάνομαι ευλογημένος, διότι όταν είσαι πιτσιρικάς και ένας άνθρωπος που έδωσε τη ζωή του για αυτό που αγαπάς σου ανοίγει την κερκόπορτα της ψυχής του μόνο περήφανος μπορείς να αισθάνεσαι. Σε κάποιο από τα τραγούδια του ο Στράτος ισχυρίζεται πώς ξεφτίσανε οι άνθρωποι, αυτό που πιστεύω ακράδαντα εγώ είναι ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Στέλιο αυτός ο ισχυρισμός θα είναι απλά ένας τεράστιος ΜΥΘΟΣ!!!!
Όλοι θα θυμάστε πώς πριν από λίγες εβδομάδες είχε ανακοινωθεί επίσημα από την πλευρά μου ότι ο Γελαστός θα αρθρογραφει στον YellowTripΑΡΗ,κάτι τέτοιο παρ'όλο που το θέλαμε πολύ και οι δυό μας δεν πρόλαβε να γίνει, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ θα ξεχάσω τον Γελαστό. Για τον λόγο αυτό είμαι ιερά υποχρεωμένος απέναντι στην συνείδηση μου και στο ήθος που διέπει τον χαρακτήρα μου να αφιερώσω το συγκεκριμένο κείμενο στην μνήμη ενός ανθρώπου που ήξερα τόσο λίγό, ωστόσο με σημάδεψε πάρα πολύ.
ΥΓ. ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου