Ο κόσμος του Άρη έφυγε από το γήπεδο με μεγάλη σκασίλα και
τρελαμένος.
Τίποτα το καινούριο ή το διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Η ομάδα έχασε με κατεβασμένα τα χέρια από την Καλλονή...
Από την Καλλονή επαναλαμβάνω, γιατί ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.
Όχι ότι δεν ξέρουμε πως στο ποδόσφαιρο μπορεί να κερδίσει ο οποιοσδήποτε, εξάλλου για αυτό μας αρέσει και τόσο πολύ!
Το θέμα είναι πως οι παίχτες μας είναι αυτοί και τέλος.
Δεν μπορούμε ούτε να πάρουμε άλλους, ούτε να κάνουμε αλλαγές.
Ο προπονητής της ομάδας όμως, μπορεί να στρώσει την ομάδα.
Μπορεί;;;
Αυτό αναρωτιούνται οι περισσότεροι οπαδοί της ομάδας...
Για την ακρίβεια οι περισσότεροι θεωρούν πως δεν μπορεί ο Χατζηνικολάου να διορθώσει την κατάσταση.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν τον πιστεύω τον Χατζηνικολάου.
Και το είχα πει και όταν τον έφερε ο Ηλιάδης, πως διαφωνώ με την επιλογή, αλλά θα την σεβαστώ.
Το θέμα είναι πως δικαιώνει ο ίδιος ο προπονητής όσους τον αμφισβήτησαν.
Αλλαγές σε πρόσωπα, σε σχέση με την προηγούμενη αγωνιστική, έγιναν.
Και η ομάδα κατέβηκε να παίξει πιο ορθολογικά.
Αλλά η ομάδα δεν έχει ούτε πλάνο, ούτε τακτική, ούτε σχέδιο.
Οπότε θα κάνω τον ανόητο και θα υπενθυμίσω, όχι στον Χατζηνικολάου, αλλά στον πρόεδρο της ΠΑΕ... τον Ηλιάδη, πως φέτος ο Άρης είναι ένα μεγάλο στοίχημα και αν ο ίδιος δεν έχει να χάσει κάτι, έχουμε όλοι εμείς.
Είμαστε στα πρόθυρα του να χάσουμε τα μυαλά μας...
Αν δεν τα έχουμε χάσει ήδη...
Στρώστε την ομάδα πριν να είναι πολύ αργά.
Και για να μην είμαι υπερβολικός, το ξέρω πως είμαστε στην δεύτερη μόλις αγωνιστική, αλλά επειδή είδα όλες τις ομάδες πλέον, κατάλαβα πως μέχρι τώρα είμαστε οι χειρότερη...
Και φέτος, δεν είναι το θέμα πως δεν θα αντέξω ξανά μια χρονιά σαν την περσινή, αλλά ότι φέτος, κανένας δεν θα δεχτεί καν μια τέτοια χρονιά... ειδικά αν σκεφτούμε πως φέτος κλείνουμε και τα 100...
Ηλιάδη, αν πιστεύεις στον Θεό, ευχήσου να σε φωτίσει να πάρεις σωστές αποφάσεις γιατί ο Χατζηνικολάου σήμερα είναι, αύριο δεν είναι, το ίδιο κι εσύ.
Ο Άρης μας όμως, θα είναι για πάντα εδώ και όλοι εμείς που πληρώνουμε είτε με χρήματα είτε με την ζωή μας για την αγάπη μας δεν θα αντέξουμε...
Και το σίγουρο είναι πως η ανοχή, είναι πλέον μια λέξη η οποία δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του Αρειανού.
Θα κλείσω με μια ερώτηση στο πουθενά...
Όσοι δημοσιογράφοι βρέθηκαν στην αίθουσα τύπου την ώρα των δηλώσεων του προπονητή, ήπιαν το αμίλητο νερό, τον λυπήθηκαν ή απλά είναι ανίκανοι να κάνουν δύσκολες ερωτήσεις;;;
Τίποτα το καινούριο ή το διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Η ομάδα έχασε με κατεβασμένα τα χέρια από την Καλλονή...
Από την Καλλονή επαναλαμβάνω, γιατί ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.
Όχι ότι δεν ξέρουμε πως στο ποδόσφαιρο μπορεί να κερδίσει ο οποιοσδήποτε, εξάλλου για αυτό μας αρέσει και τόσο πολύ!
Το θέμα είναι πως οι παίχτες μας είναι αυτοί και τέλος.
Δεν μπορούμε ούτε να πάρουμε άλλους, ούτε να κάνουμε αλλαγές.
Ο προπονητής της ομάδας όμως, μπορεί να στρώσει την ομάδα.
Μπορεί;;;
Αυτό αναρωτιούνται οι περισσότεροι οπαδοί της ομάδας...
Για την ακρίβεια οι περισσότεροι θεωρούν πως δεν μπορεί ο Χατζηνικολάου να διορθώσει την κατάσταση.
Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν τον πιστεύω τον Χατζηνικολάου.
Και το είχα πει και όταν τον έφερε ο Ηλιάδης, πως διαφωνώ με την επιλογή, αλλά θα την σεβαστώ.
Το θέμα είναι πως δικαιώνει ο ίδιος ο προπονητής όσους τον αμφισβήτησαν.
Αλλαγές σε πρόσωπα, σε σχέση με την προηγούμενη αγωνιστική, έγιναν.
Και η ομάδα κατέβηκε να παίξει πιο ορθολογικά.
Αλλά η ομάδα δεν έχει ούτε πλάνο, ούτε τακτική, ούτε σχέδιο.
Οπότε θα κάνω τον ανόητο και θα υπενθυμίσω, όχι στον Χατζηνικολάου, αλλά στον πρόεδρο της ΠΑΕ... τον Ηλιάδη, πως φέτος ο Άρης είναι ένα μεγάλο στοίχημα και αν ο ίδιος δεν έχει να χάσει κάτι, έχουμε όλοι εμείς.
Είμαστε στα πρόθυρα του να χάσουμε τα μυαλά μας...
Αν δεν τα έχουμε χάσει ήδη...
Στρώστε την ομάδα πριν να είναι πολύ αργά.
Και για να μην είμαι υπερβολικός, το ξέρω πως είμαστε στην δεύτερη μόλις αγωνιστική, αλλά επειδή είδα όλες τις ομάδες πλέον, κατάλαβα πως μέχρι τώρα είμαστε οι χειρότερη...
Και φέτος, δεν είναι το θέμα πως δεν θα αντέξω ξανά μια χρονιά σαν την περσινή, αλλά ότι φέτος, κανένας δεν θα δεχτεί καν μια τέτοια χρονιά... ειδικά αν σκεφτούμε πως φέτος κλείνουμε και τα 100...
Ηλιάδη, αν πιστεύεις στον Θεό, ευχήσου να σε φωτίσει να πάρεις σωστές αποφάσεις γιατί ο Χατζηνικολάου σήμερα είναι, αύριο δεν είναι, το ίδιο κι εσύ.
Ο Άρης μας όμως, θα είναι για πάντα εδώ και όλοι εμείς που πληρώνουμε είτε με χρήματα είτε με την ζωή μας για την αγάπη μας δεν θα αντέξουμε...
Και το σίγουρο είναι πως η ανοχή, είναι πλέον μια λέξη η οποία δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του Αρειανού.
Θα κλείσω με μια ερώτηση στο πουθενά...
Όσοι δημοσιογράφοι βρέθηκαν στην αίθουσα τύπου την ώρα των δηλώσεων του προπονητή, ήπιαν το αμίλητο νερό, τον λυπήθηκαν ή απλά είναι ανίκανοι να κάνουν δύσκολες ερωτήσεις;;;
Γιάννης Zoel Τραϊανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου