Ο πρόεδρος του Άρη, ο άνθρωπος που γύρισε από το Αμέρικα...
Που άκουσε πολλά... αλλά τελικά κάποιοι λίγοι τον ψήφισαν και έγινε πρόεδρος.
Σε μια πολύ ζόρικη εποχή για τον Άρη μάλιστα.
Ξεκίνησε με αυτογκόλ και το επισημάναμε από την πρώτη στιγμή με την πρόσληψη του Χατζηνικολάου, ενός προπονητή που δεν είχε το ανάλογο βιογραφικό για την θέση που κατέχει στον Άρη.
Αλλά ο πρόεδρος αποφάσισε να έχει δίπλα του άτομα που εμπιστεύεται.
Και καλά έκανε, αλλά δεν σημαίνει πως επειδή εμπιστεύεσαι κάποιον, αξίζει και μπορεί να ανταπεξέλθει.
Το ίδιο και με τον Μούτα... ο άνθρωπος που αποφάσισε να γίνει τεχνικός διευθυντής μέσα σε μια μέρα και φυσικά στου κασίδη το κεφάλι.
Οι επιλογές των παιχτών, αν όντως είχε εν λευκώ την ομάδα το τεχνικό τιμ, εμπεριείχαν σοβαρά λάθη (πράγμα που οι περισσότεροι Αρειανοί αναφέραμε) αλλά δεν εισακούστηκε η ανησυχία μας από την διοίκηση και ίσως σωστά έπραξε κι άφησε τους ανθρώπους αυτούς να αποφασίσουν.
Έτσι κι αλλιώς, όταν μια διοίκηση αρχίσει να υπακούει στα θέλω του καθενός, χάνει την αξιοπιστία της.
Φτάσαμε όμως στην τρίτη αγωνιστική και η ομάδα είναι η χειρότερη του πρωταθλήματος.
Και δεν το λέω αυτό ορμώμενος από το ότι δεν έχουμε ούτε βαθμό, ούτε από το ότι έχουμε δεχτεί 6 γκολ κι έχουμε πετύχει μόλις ένα.
Το λέω γιατί είδα όλες τις ομάδες και ακόμα και κάποιες με μόλις έναν ή δύο βαθμούς, έχουν επιδείξει κάτι άξιο σχολιασμού.
Η ομάδα θα πει κάποιος, πως τόσο μπορεί και τόσο παίζει.
Διαφωνώ. Δεν δέχομαι όμως πως ο Άρης έχει το χειρότερο ρόστερ στην κατηγορία, ούτε πως είναι όλοι οι παίχτες άχρηστοι.
Αντιθέτως, θεωρώ πως άσχετα με το αν ήθελα έναν καλύτερο κεντρικό αμυντικό κι ότι πήραμε δύο ξένους που δείχνουν χειρότεροι από αυτούς που είχαμε, η ομάδα έχει ένα σύνολο παιχτών με αξία.
Το πρόβλημα είναι ο προπονητής και η παντελής έλλειψη τακτικής και πλάνου της ομάδας κι ο Ηλιάδης δεν μπορεί να μην το βλέπει.
Ελπίζω να το έχει καταλάβει εδώ και καιρό και απλά να μην θέλει να τον διώξει πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.
Γιατί αν δεν το βλέπει, έχουμε σοβαρό πρόβλημα "αμπαλοσύνης"...
Η άποψή μου για το ποδόσφαιρο είναι συγκεκριμένη.
Μια διοίκηση πρέπει να στηρίζει τις επιλογές της, αρκεί να εμπιστεύεται τις δυνατότητες του προπονητή.
Είναι λογικό να στηρίζει έναν προπονητή που έχει αποδείξει πως αξίζει, ακόμα και σε σερί κακών εμφανίσεων, αλλά δεν υπάρχει λογική στήριξης σε έναν προπονητή με βιογραφικό της πλάκας που δεν έχει δείξει τίποτα απολύτως στην καριέρα του.
Υπάρχουν παίχτες που δεν δίνουν όσα μπορούν στο γήπεδο γιατί απλά μοιάζουν να μην έχουν τις κατάλληλες οδηγίες από τον προπονητή τους.
Τα προβλήματα του Άρη βέβαια, ούτε αρχίζουν ούτε τελειώνουν στον προπονητή.
Ο Ηλιάδης έχει κάνει κι άλλα λάθη κι έχει εμπιστευτεί ανθρώπους που μόνο το καλό της ομάδας δεν τους ενδιαφέρει...
Και πλέον πέρασε αρκετός καιρός και ο πρόεδρος του Άρη θ' αρχίσει να την ακούει κι από αυτούς που τον ψήφισαν.
Οπότε κλείνω με το εξής.
Ο πρόεδρος του Άρη πρέπει να είναι σοβαρός και να θυμάται πως η ομάδα βρίσκεται σε μια από τις πιο άσχημες φάσεις της ιστορίας της. Αν δεν βρισκόταν στην κατάσταση αυτή, πιθανότατα να μην μπορούσε να εκλεγεί ούτε στην ΚΜΑ. Είναι υποχρεωμένος να ζυγίζει τους ανθρώπους που τον πλησιάζουν και να θυμάται πως οι περισσότεροι θέλουν να κερδίσουν κάτι παρά να δώσουν. Και να θυμάται πάντα πως όσα λάθη κι αν γίνονται, όσες στραβές και να έρθουν, αυτός θα κρίνεται πρώτα από όλους και αυτός θα λογοδοτήσει για την έκβαση της χρονιάς στην οποία ο Άρης γιορτάζει 100 χρόνια ζωής!!!
Κάνε την υπέρβαση και φέρε έναν προπονητή που θα ενώσει και θα δώσει όραμα στον κόσμο...
Και την δικαιολογία δεν υπάρχουν λεφτά, δεν την δέχομαι στην παρούσα φάση.
Βάλε το χέρι στην τσέπη και φέρ' τον σαν δώρο στην ομάδα που αγαπάς...
Που άκουσε πολλά... αλλά τελικά κάποιοι λίγοι τον ψήφισαν και έγινε πρόεδρος.
Σε μια πολύ ζόρικη εποχή για τον Άρη μάλιστα.
Ξεκίνησε με αυτογκόλ και το επισημάναμε από την πρώτη στιγμή με την πρόσληψη του Χατζηνικολάου, ενός προπονητή που δεν είχε το ανάλογο βιογραφικό για την θέση που κατέχει στον Άρη.
Αλλά ο πρόεδρος αποφάσισε να έχει δίπλα του άτομα που εμπιστεύεται.
Και καλά έκανε, αλλά δεν σημαίνει πως επειδή εμπιστεύεσαι κάποιον, αξίζει και μπορεί να ανταπεξέλθει.
Το ίδιο και με τον Μούτα... ο άνθρωπος που αποφάσισε να γίνει τεχνικός διευθυντής μέσα σε μια μέρα και φυσικά στου κασίδη το κεφάλι.
Οι επιλογές των παιχτών, αν όντως είχε εν λευκώ την ομάδα το τεχνικό τιμ, εμπεριείχαν σοβαρά λάθη (πράγμα που οι περισσότεροι Αρειανοί αναφέραμε) αλλά δεν εισακούστηκε η ανησυχία μας από την διοίκηση και ίσως σωστά έπραξε κι άφησε τους ανθρώπους αυτούς να αποφασίσουν.
Έτσι κι αλλιώς, όταν μια διοίκηση αρχίσει να υπακούει στα θέλω του καθενός, χάνει την αξιοπιστία της.
Φτάσαμε όμως στην τρίτη αγωνιστική και η ομάδα είναι η χειρότερη του πρωταθλήματος.
Και δεν το λέω αυτό ορμώμενος από το ότι δεν έχουμε ούτε βαθμό, ούτε από το ότι έχουμε δεχτεί 6 γκολ κι έχουμε πετύχει μόλις ένα.
Το λέω γιατί είδα όλες τις ομάδες και ακόμα και κάποιες με μόλις έναν ή δύο βαθμούς, έχουν επιδείξει κάτι άξιο σχολιασμού.
Η ομάδα θα πει κάποιος, πως τόσο μπορεί και τόσο παίζει.
Διαφωνώ. Δεν δέχομαι όμως πως ο Άρης έχει το χειρότερο ρόστερ στην κατηγορία, ούτε πως είναι όλοι οι παίχτες άχρηστοι.
Αντιθέτως, θεωρώ πως άσχετα με το αν ήθελα έναν καλύτερο κεντρικό αμυντικό κι ότι πήραμε δύο ξένους που δείχνουν χειρότεροι από αυτούς που είχαμε, η ομάδα έχει ένα σύνολο παιχτών με αξία.
Το πρόβλημα είναι ο προπονητής και η παντελής έλλειψη τακτικής και πλάνου της ομάδας κι ο Ηλιάδης δεν μπορεί να μην το βλέπει.
Ελπίζω να το έχει καταλάβει εδώ και καιρό και απλά να μην θέλει να τον διώξει πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα.
Γιατί αν δεν το βλέπει, έχουμε σοβαρό πρόβλημα "αμπαλοσύνης"...
Η άποψή μου για το ποδόσφαιρο είναι συγκεκριμένη.
Μια διοίκηση πρέπει να στηρίζει τις επιλογές της, αρκεί να εμπιστεύεται τις δυνατότητες του προπονητή.
Είναι λογικό να στηρίζει έναν προπονητή που έχει αποδείξει πως αξίζει, ακόμα και σε σερί κακών εμφανίσεων, αλλά δεν υπάρχει λογική στήριξης σε έναν προπονητή με βιογραφικό της πλάκας που δεν έχει δείξει τίποτα απολύτως στην καριέρα του.
Υπάρχουν παίχτες που δεν δίνουν όσα μπορούν στο γήπεδο γιατί απλά μοιάζουν να μην έχουν τις κατάλληλες οδηγίες από τον προπονητή τους.
Τα προβλήματα του Άρη βέβαια, ούτε αρχίζουν ούτε τελειώνουν στον προπονητή.
Ο Ηλιάδης έχει κάνει κι άλλα λάθη κι έχει εμπιστευτεί ανθρώπους που μόνο το καλό της ομάδας δεν τους ενδιαφέρει...
Και πλέον πέρασε αρκετός καιρός και ο πρόεδρος του Άρη θ' αρχίσει να την ακούει κι από αυτούς που τον ψήφισαν.
Οπότε κλείνω με το εξής.
Ο πρόεδρος του Άρη πρέπει να είναι σοβαρός και να θυμάται πως η ομάδα βρίσκεται σε μια από τις πιο άσχημες φάσεις της ιστορίας της. Αν δεν βρισκόταν στην κατάσταση αυτή, πιθανότατα να μην μπορούσε να εκλεγεί ούτε στην ΚΜΑ. Είναι υποχρεωμένος να ζυγίζει τους ανθρώπους που τον πλησιάζουν και να θυμάται πως οι περισσότεροι θέλουν να κερδίσουν κάτι παρά να δώσουν. Και να θυμάται πάντα πως όσα λάθη κι αν γίνονται, όσες στραβές και να έρθουν, αυτός θα κρίνεται πρώτα από όλους και αυτός θα λογοδοτήσει για την έκβαση της χρονιάς στην οποία ο Άρης γιορτάζει 100 χρόνια ζωής!!!
Κάνε την υπέρβαση και φέρε έναν προπονητή που θα ενώσει και θα δώσει όραμα στον κόσμο...
Και την δικαιολογία δεν υπάρχουν λεφτά, δεν την δέχομαι στην παρούσα φάση.
Βάλε το χέρι στην τσέπη και φέρ' τον σαν δώρο στην ομάδα που αγαπάς...
Γιάννης Zoel Τραϊανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου